Fanfarecultuur erkend als immaterieel cultureel erfgoed in Vlaanderen

De Vlaamse minister van Cultuur voegt de fanfarecultuur toe aan de Inventaris Vlaanderen van het Immaterieel Cultureel Erfgoed. Vanaf nu behoren fanfares officieel tot het immaterieel erfgoed in Vlaanderen: onze kennis, gewoontes, gebruiken en praktijken die dusdanig belangrijk zijn dat we ze moeten koesteren om aan volgende generaties te kunnen doorgeven.

Momenteel telt Vlaanderen iets meer dan driehonderd fanfares met duizenden muzikanten. Nu de fanfarecultuur is toegevoegd aan de Inventaris Vlaanderen is dat een stimulans om blijvend zorg te dragen voor dit immaterieel cultureel erfgoed.

KF Willen Is Kunnen Wippelgem

Initiatiefnemer
VLAMO heeft hierop aangedrongen met behulp van CEMPER (Centrum voor Muziek- en Podiumerfgoed) en een werkgroep met vertegenwoordigers van fanfares uit heel Vlaanderen. Een terugblik op het traject en meer info over de fanfarecultuur is hier te vinden.

KF De Berthoutzonen Hallaar

De fanfarecultuur leeft
De fanfare ontstond in de Lage Landen. De innovaties van Adolphe Sax, zoals de saxhoorns en de saxofoons, droegen vanaf het midden van de 19e eeuw bij tot de typische bezetting, de unieke klankkleur en het grote succes. Het fanfareorkest maakte het muziekverenigingsleven toegankelijk voor iedereen, en dit sociale aspect kenmerkt de fanfarecultuur tot op de dag van vandaag. De fanfare is een plek waar mensen, ongeacht leeftijd, gender of achtergrond, samenkomen om muziek en plezier te maken. Fanfares zijn onlosmakelijk verbonden met het lokale (culturele) leven, maar gaan ondertussen ook internationaal. De fanfarecultuur leeft en blijft evolueren. Concertzalen worden gevuld met nieuw repertoire, de muzikale kwaliteit wordt steeds belangrijker door beter opgeleide muzikanten en dirigenten.

 
KF De Kempenbloei Achel