SFF2019 B-groep: De Bazuin maakt zich ondergeschikt aan het verhaal

De Bazuin Ommen o.l.v. Bert Groothedde 

Onder de klanken van Take Five betreedt De Bazuin het podium. Aanvankelijk is de piano de baas in de balans, maar dat wordt goed hersteld door saxofoniste Celine Kelder.

De overgang naar het volgende werk, Skataco, verloopt soepel en we krijgen te maken met een briefwisseling tussen een eekhoorn en een ibis. Terwijl het verhaal zich verder ontspint sluipen langzamerhand wat probleempjes in het orkest. De overgang naar de Serenade van Bourgeois gaat minder soepel. 

Het orkest speelt de onregelmatige maatsoorten, terwijl de dirigent het verhaal voorleest aan het publiek. Helaas is het niet echt goed te verstaan en daarmee raken we het verhaal kwijt. De climax van de serenade wordt voor het verhaal weggedrukt. Het coda van de Serenade komt er wat wijfelend uit. 

Valey of the Pinions levert het orkest veel meer problemen op. De muzikale lijnen komen op momenten niet goed door. In het samenspel vallen er steken. Het verhaal wordt weer opgepakt op het moment dat de fanfare het laatste werk inzet, Where Eagles Soar. De combinatie van stem en muziek gaat ten koste van beide en doet helaas wat minder recht aan de muziek van dit orkest. Het harde werken wat ongetwijfeld vele uurtjes heeft gekost, komt vandaag, door diverse redenen, niet tot zijn recht.

Het orkest mag het podium weer verlaten onder de klanken van Take Five.

Programma: 
Take five - Paul Desmond, soliste Celine Kelder  
Skataco - Jabovski  
Serenade - Derek Bourgeois  
Valey of the Pinions - Kevin Houben  
Where Eagels Soar - Steven Reineke, arr. Erik Rozendom