Own Choice: Fröschl Hall kiest voor stevige dynamiek

Hypercube(Oliver Waespi)  
Hypercube is een muzikale vertelling die deels is geïnspireerd op de architectuur van de Grande Arche de la Défense in Parijs, waarvan de vorm wel is vergeleken met een hyperkubus. Met dit gebouw als uitgangspunt verkent het werk de poëtische schoonheid en de realiteit van het stedelijke landschap. In de loop van het werk worden deze contrasterende elementen verwerkt in een dramatische en virtuoze opbouw binnen uitgebreide secties getiteld ‘Le Vertige’ (de duizeling) en het Clouds-thema, dat later terugkeert in een serie lyrische solo’s. In het laatste gedeelte worden de thema’s Vertige en Hypercube de achtergrond van een versnelling die de indruk wekt van een soort muzikale Penrose-trap. Hypercube is in 2015 geschreven in opdracht van de Paris Brass Band en de organisatie ADIAM 94. 

Een wat onevenwichtig en luid begin van de Oostenrijkse band. Daarna is de boel op orde met krachtig spel. De solisten op trombone, bariton, euphonium, cornet en flugelhorn leveren allemaal prima solo's af. De es bastuba heeft wat meer moeite. Af en toe verschuift het wat in de tutti's. Gek genoeg komt de drumkit onvoldoende naar voren. Met het plaatsen naast de band, wat we vandaag al eerder hebben gezien, zou dat veel beter klinken. Het is lastig om de muzikale spanning vast te houden, er lijken een soort overgangspassages te zijn waar de band eigenlijk weinig mee doet. De opbouw naar de finale krijgt helaas ook zo'n behandeling. In de uiteindelijke finale gaat de voet nog even flink op het gas. De band heeft er een hoop fans bij gekregen.