Own Choice: De Wâldsang geeft uitvoering om heel trots op te zijn

En dan is het de beurt aan De Wâldsang. Fraternity heeft al bewezen een mooie keuze te zijn voor heel veel bands. De opening is groots en zeker. Goede euphonium. En de opdoemende schachtbokken lijken tot in de hemel te rijzen. De altsolo is prima en dan is het de beurt aan de solocornet. Een lange solo die erg zeker wordt gespeeld. Dat geeft vertrouwen aan de band. Als de steenkool wordt gedolven loopt het iets uit elkaar tussen slagwerk, bastuba's en rest van de band. De Wâldsang neemt geen al te grote risico's, maar kiest voor een gedegen uitvoering, waarbij alle techniek te horen is. Slagwerk is goed afgestemd op de akoestiek en de passage waarin het mijngas los komt, wordt zeer goed gespeeld. Wat volgt is de techniek in de blazers en die is allemaal mooi transparant. De overgang naar het trombone hymne is sfeervol. Het hymne bijna helemaal zuiver. En zo belanden we in het gebed. Het gedeelte dat deze compositie zo iets unieks geeft. Prachtige inzet van de es cornettist helpt ons op weg en als de prayer dan vol tutti klinkt straalt De Wâldsang. Een uitvoering om heel trots op te zijn!

Fraternity - Thierry Deleruyelle
Dit werk van Thierry Deleruyelle beschrijft één van de belangrijkste rampen in de geschiedenis van de steenkolenmijnen: de mijnramp van Courrières in het noorden van Frankrijk. Deze vond plaats op 10 maart 1906 en wordt beschouwd als de meest indringende mijncatastrofe in Europa en de op één na ergste van de wereld. De compositie is zowel emotioneel al spectaculair: in zeven contrasterende delen vertelt ze het aangrijpende verhaal van de ramp. Fraternity was het verplichte werk voor de kampioensdivisie van de Europese Brassband Kampioenschappen van 2016 in Lille; hiermee werd tevens de ramp van Courrières herdacht, die toen 110 jaar geleden plaatsvond.