Own Choice: Stavanger Brass Band in grootse vorm in Goldberg 2012
Stavanger Brass Band mag vanmiddag starten met wat je de 'Hoogmis' van de brassbandcultuur zou kunnen noemen. De zaterdagmiddag van de Europese Kampioenschappen.
De juryleden vanmiddag zijn Blaise Héritier (Zwitserland), Erik Janssen (Nederland) en Russell Gray (Verenigd Koninkrijk).
Goldberg 2012 (Svein H. Giske)
Goldberg 2012 door Svein H. Giske was het verplichte werk voor de Noorse Brassband kampioenschappen in Bergen. Het werk is geïnspireerd door de Goldberg-variaties van Bach, maar de eigen woorden van de componist beschrijven de complexiteit van het stuk in zijn ritmische structuren en muzikale gedachte:
"In Goldberg 2012 wordt de muziek vaak opgebouwd uit meerdere lagen, die in zekere zin een parallel muzikaal leven leven. Ze lijken schijnbaar vrij te bewegen of te zweven, bijna onkundig van elkaar, maar samengebonden door dezelfde basispuls. De ritmes worden echter vaak genoteerd op een ander ritmisch onderverdelingsniveau dan de gebruikelijke 8e of 16e nootniveaus.
Door dit te doen, hoop ik transparante geluiden te bereiken die ritmisch gezien als meer vrij en los van elkaar worden ervaren.
In grote delen van het stuk wordt pop / jazz gecombineerd met elementen van Bach.
Ik denk dat deze beschrijving iets zegt over het werk: stel je een groep muzikanten voor die samenkomen; sommige zijn klassieke artiesten, andere jazz. Ze beginnen samen te improviseren, elk met hun eigen stem of muzikaal dialect en ik zit ongeveer in het midden en probeer op te schrijven wat ze spelen. Daar gaat het volgens mij over in Goldberg 2012."
Onder leiding van Allan Withington start Stavanger aan de reprise van hun vrije werk op de Noorse Kampioenschappen. Goldberg 2012 geldt als één van de moeilijkste en meest complexe werken die ooit zijn geschreven voor brassband. In tegenstelling tot het verplichte werk gisteren klinkt de band wat minder transparant. De articulatie is dikker en in de solo lijnen gebeuren ongelukjes. Het zijn kleine dingen in een grootse uitvoering. Het middendeel is prachtig gecreëerd en er is alle tijd om van alle solo bijdragen te kunnen genieten. De eerste toon van de solocornet in de bluesy solo lijkt wel eeuwig te duren. Prachtig. Het deel besluit met een spectaculaire fade out. Hoe zacht kun je spelen? Daarna swingt het de pan uit. Stavanger voegt een briljante uitvoering toe aan de punten van gisteravond en ze worden luid toegejuichd in de zaal. Een staande ovatie van alle kanten hier in Tivoli/Vredenburg. De enkele vlekjes in het begin, zullen ze helaas toch wat kosten.