BBK 2024, Kampioensafdeling keuzewerk NLBB

Band: Noordlimburgse Brass Band
Dirigent: Ivan Meylemans
Compositie: Perihelion: Closer to the Sun - Philip Sparke

Over de compositie:
Perihelion werd in opdracht van de Cory Band geschreven voor de Europese Brassbandkampioenschappen 2013, gehouden in Oslo, Noorwegen. Het werk is abstract van aard, zonder een specifiek programma, en de titel weerspiegelt slechts het feit dat het stuk begon op 2 januari 2013, de dag van het perihelium van de aarde – het punt in zijn baan waarop de aarde het dichtst bij de zon staat. Je zou ook kunnen stellen dat het stuk zich weeft tussen momenten van briljant optimisme en donkere schaduw, die beide het resultaat kunnen zijn van felle zonneschijn. Perihelion opent met nerveuze energie, waarbij percussie een integrale rol speelt in de aanloop naar een full-band climax. Een bloemrijke euphoniumsolo evolueert dramatisch om de hoorns te introduceren, waarvan het aanbevolen gedeelte de vorm heeft van een karakteristieke caccia. De trombones onderbreken met een koraal gevolgd door solo's voor alle drie de spelers, wat leidt tot een quasi-Wagneriaanse climax. De cornetten delen een helder scherzo met Franse smaak, gedempte filigrane lijnen verweven met hints van Ravel en Dukas. Dit wordt gevolgd door een duik in de schaduw terwijl euphoniums en baritons de cornetfiguratie in een afgrond brengen. Raadselachtige interpolaties door afgestemde percussie leiden tot een koraal voor het lage koper, culminerend in een troosteloze euphoniumsolo, die steeds geagiteerder wordt naarmate de hele band naar een dramatische stilte leidt. Er volgt een moment van stille reflectie, wat leidt tot een reeks gedempte pppp-akkoorden voor de hele band. Naarmate de stemming zijn donkerste punt bereikt, keert de opening van het stuk terug, als de zon die door een kier tussen de wolken schijnt, om de finale in te luiden. Dit is in de vorm van een bruisende fugato die, na een kort citaat uit Holst's Mercurius en Venus (de twee planeten dichter bij de zon dan de aarde), zich concentreert rond een modaal thema dat ritmisch tussen 6/8 en ¾ zweeft en uiteindelijk aan kracht wint. om het werk tot een verpletterend einde te brengen.

Mooie sfeervolle opening van het werk. Een prachtige tutti-sound weer in de band. Een overtuigende euphoniumsolo, staande gespeeld. De hoorns zijn net niet zuiver. Er zit veel energie in dit deel, met technisch goed spel. Wat stemmingsproblemen in de trombonesolo's. Verderop mooi doorzichtig spel in de cornetsectie. Dynamisch is alles prima in orde. De techniek is indrukwekkend. Sfeervol spel in de mallets. Fraaie bariton en euphoniumsolo's. Er wordt mooie muziek gemaakt in het pppp gedeelte. De finale is weer energiek. Niet altijd vrij van vlekjes, maar de band blijft gecontroleerd spelen. De opbouw naar de finale is superstrak en het slot mag er ook zijn. Wat een prachtige uitvoering en hoe mooi is het dat deze band weer terug is op dit nationale podium!