Voorbeschouwing Belgische Brassbandkampioenschappen 2024

In aanloop naar de Belgische Brassband Kampioenschappen blikt CU Brass vooruit met deelnemers uit de verschillende afdelingen. In de kampioensafdeling keert de Noordlimburgse Brassband (NLBB) na een jaar afwezigheid terug op het podium. We spraken met Eb-Tuba speler Maarten Dewaelheyns over de doorstart van de band en de voorbereidingen op de BBK:  

"2024 staat in het teken van onze doorstart. 26 jaar lang was de NLBB een vaste waarde op de nationale brassbandkampioenschappen. De nasleep van corona en een samenloop van diverse onvoorziene omstandigheden zorgden voor enkele grote uitdagingen. Begin september vorig jaar werd de band daarom noodgedwongen voor onbepaalde duur on hold gezet, waardoor ook een deelname aan de BBK uitbleef. De pauze die daarop volgde zette de muzikanten aan het denken. Na lang wikken en wegen en evalueren kwam er uiteindelijk een doorstart. Een grote factor hierin speelde Ivan Meylemans, vroeger al 15 jaar dirigent geweest, die nu opnieuw dirigent werd. Met bakken ervaring en het nodige portie enthousiasme wist hij heel wat muzikanten aan boord te houden. De lege stoelen werden vervolgens opgevuld met jonge talenten uit Limburg en enkele coryfeeën uit het verleden die het NLBB-virus weer terugkregen. Begin dit jaar werd er opnieuw gerepeteerd en inmiddels ziet de toekomst er ondertussen weer heel mooi uit voor de band." 
 
Wanneer zijn jullie begonnen met de voorbereidingen voor het kampioenschap?  
Traditioneel ligt er in het voorjaar altijd een groot wedstrijdwerk op de lessenaar. Het wordt dan een aantal keer gespeeld op concerten en als het meevalt, zoals dit jaar, wordt het ons keuzewerk op het brassbandkampioenschap. In België is het plichtwerk meestal begin juni beschikbaar waardoor we het voor de zomervakantie al twee keer hebben kunnen doorspelen. Na de zomerstop kunnen we steeds van start gaan met de echte voorbereidingen voor het brassbandkampioenschap.  
  
Zijn er extra (sectie)repetities en dergelijke gepland? Werkt u ook met gastdirigenten? 
Ivan had in september als dirigent enkele brassbandwedstrijden in Zwitserland, Engeland en Noorwegen. Als hij er niet is, kunnen we steeds rekenen op onze principal euphonium, Lorenz Havermans die de repetities leidt. Vanaf oktober was Ivan er bijna altijd en is er quasi elke woensdag een sectierepetitie vóór de wekelijkse repetitie. Vanaf half oktober doen we zoals bijna alle bands mee aan de ratrace richting Heist-op-den-Berg met enkele repetitiedagen, try-outs en in de laatste twee weken nog heel wat extra repetities. 
  
Is 'The Lost Circle' van Jan van der Roost uitdagend genoeg voor uw band? Waar liggen met name de uitdagingen? Welk specifieke deel vraagt het meeste van de musici en waarom? 
Dat het plichtwerk dit jaar van de hand van een Belgische componist komt, geeft het kampioenschap voor ons gevoel extra glans. Waar de voorbije jaren de focus van veel plichtwerken vooral lag op individuele technische uitdagingen en grote solistische passages, lijken deze aspecten dit jaar beter mee te vallen. Dat werkt ook motiverend voor de individuele muzikant, die vaak nog een (professioneel) leven heeft buiten het spelen van brassbandmuziek en niet altijd uren per dag kan vrijmaken voor het instuderen van noten. Maar dat The Lost Circle daarom een gemakkelijker plichtwerk is dan in vorige jaren, wordt vanaf het moment dat je eraan begint, ontkracht. Dit jaar ligt de grote uitdaging vooral in het samenspel en een mooi muzikaal verhaal maken van de afzonderlijke delen met veel uitdagende ritmes en maatsoorten. Van de eerste tot de laatste maat wordt elke individuele muzikant op het puntje van zijn of haar stoel gezet en draagt iedere stem bij tot het slagen van het geheel. Het is een zoveelste grandioze compositie die op alle vlakken past in het rijtje van alle andere grote wedstrijdwerken. Chapeau! 
  
Het financiële plaatje; is deelname voor uw verenigingskas te overzien? Moet u nog investeren in dempers, slagwerk om aan de voorgeschreven instrumentatie te voldoen? 
Ik denk dat het voor elke band puzzelen is om het financiële plaatje rond te krijgen. Veel topbands evolueerden meer en meer naar regio-orkesten. De lokale verankering wordt zo minder stevig en extra financiële inkomsten vergaren wordt steeds minder evident. De hedendaagse zeer moeilijke wedstrijdmuziek zorgt ervoor dat er veel (extra) moet gerepeteerd worden. Dat kost centen op alle vlakken. Het plichtwerk vroeg ook om extra mutes waardoor de band heeft moeten investeren in heel wat nieuwe exemplaren. Gelukkig konden we een aantal mutes en extra slagwerkmateriaal lenen bij de fanfare van Achel en andere bevriende verenigingen in de buurt. We konden zelfs onze drie meter lange bamboestokken op maat laten zagen via de juiste connecties van onze sopranocornet in Nederland. 
  
Wanneer zijn de kampioenschappen voor jullie geslaagd?  
Wanneer we na twee goede uitvoeringen tevreden en blij van het podium kunnen stappen. Nadien ligt alles in de handen van de juryleden. Het is een jaar waarin er voor ons helemaal niets moet, vooral ‘er terug bij zijn’ en op een goed niveau kunnen spelen is het allerbelangrijkste. Daarna is het genieten van een korte winterstop. Midden januari beginnen we dan vol goede moed aan een nieuw NLBB-jaar. Een jaar waarin de band haar 30-jarig bestaan viert. 
  
De zaal in Heist-op-den-Berg; is deze goed geschikt om te spelen voor brassbands?  
Menig muzikant denkt met weemoed terug aan de iconische concertzaal van het conservatorium in Brussel. Het gaf de wedstrijd een speciaal cachet. Jammer genoeg raakte de zaal in verval en werd naar alternatieven gezocht. CC Zwaneberg is op dit moment een ideale zaal voor de kampioenschappen, zeker op akoestisch vlak. VLAMO zorgt jaarlijks voor een vlekkeloze organisatie en wellicht voelen alle bands zich er ondertussen thuis. Enkel nog veel meer publiek in de zaal zou het brassbandfeest af maken. Dan is het pas legitiem om te denken aan grotere en bekendere zalen in België.