NBK 2024: Kampioensdivisie, De Bazuin Oenkerk

Band: De Bazuin Oenkerk
Dirigent: Jaap Musschenga
Beschrijving compositie, klik HIER

Sfeervolle opening. Bij maat 18 kiest Jaap Musschenga ervoor de topstemmen door de euphoniums te laten spelen. Op maat 31 speelt een aantal kleine stemmingsissues de band parten; de klank gaat niet 100% homogeen door de secties. De paukensolo op maat 49 is één van de luidste varianten van dit kampioenschap. De band mag überhaupt her en der ruimere dynamieken tentoonspreiden dan in de meeste uitvoeringen. Het onderscheid tussen een briljante klank en ‘te luid’ is hier een hele dunne scheidslijn en de Oenkerkers balanceren soms op het randje.

Maat 129 is prachtig uitgevoerd en bij maat 155 is de sfeer mooi; ook maat 158 klinkt lekker helder, bravo! Bij maat 168 is een erg mooie balans getroffen tussen de diverse lijnen. De pauken bij maat 183 stemmen niet helemaal (octaaf). Maat 191 heeft een erg smaakvolle mengklank tussen de cornetten en het melodisch slagwerk. De flugel- en baritonsoli bij maat 195 lukten misschien niet overal, maar deze uitvoering ging niet ‘op safe’. De twee probeerden in hun lijnen in elkaars verlengde te spelen. De solocornet en solo-euphonium deden dat ook door met veel durf en gevoel te spelen. De begeleiding daaronder zou nog wat kalmer kunnen.

Bij maat 223 houden de soli elkaar prima in balans. Maat 232 begint wat fors in het slagwerk voor de lijnen die volgen. Maat 266 is heel mooi helder in de alten, en maat 285 is spannend uitgevoerd. Bij maat 302 dekt het slagwerkgeluid helaas te veel van de blazers af. Jammer, want de interpretatie is prima. Maten 310 en 322 klinken lekker fel, maar ook hier moet de balans in de gaten worden gehouden.

Maat 339 heeft net te weinig vreugde, maar dat wordt meteen herpakt in de laatste paar maten. Daarin laat De Bazuin eens te meer zien altijd vol te gaan voor een versie waar de durf vanaf spat. Overal ‘op safe’ gaan zit niet in hun DNA!

Foto's: Warber Media