NBK 2024: Musici uit de kampioensdivisie

CU Brass spreekt in aanloop naar de NBK met musici over het werk 'The Lost Circle' van componist Jan Van der Roost. We krijgen zo een persoonlijk inkijkje in deze periode vol met repetities, studiedagen en try-outs. Namens Brass Band Schoonhoven spreken we met Marieke Fieret; ze speelt ongeveer 5,5 jaar bij de band op bariton.

Blik vanaf de 2e bariton-plaats....

Het verplichte werk dit jaar, The Lost Circle van Jan Van der Roost, staat bekend om zijn complexe structuur en dramatische contrasten. Wat zijn volgens jou de grootste technische en muzikale uitdagingen voor jouw partij in dit werk?
Net zoals altijd, als het om de bariton partij gaat, is het zoeken naar je rol in het geheel. Het ene moment speel je samen met de solocornetten, dan met de trombones, dan weer met de hoorns. Het kost altijd wat tijd om dat te ontdekken. De uitdaging zit dan voornamelijk in, het de baritonklank duidelijk hoorbaar laten maken. Ook zitten er in dit werk wat open, korte lijntjes, voor de tweede bariton. Dat is wat spannend, maar ook leuk! De technische uitdaging zit zeker ook in het zacht spelen en begeleiden in het langzame gedeelte. 

Je bent al geruime tijd actief als bariton-speelster bij Brass Band Schoonhoven. Hoe zou je jouw muzikale reis beschrijven binnen de band, en hoe heeft deze je spel en carrière beïnvloed?
Brass Band Schoonhoven is een erg belangrijk onderdeel van mijn leven geworden. Toen ik alweer 5,5 jaar geleden bij de band kwam spelen wist ik niet wat me overkwam. Ik was nog nooit op een NBK geweest, had de band nog nooit live gehoord en ook de bariton was nieuw voor me. Ik keek altijd filmpjes van de band op YouTube, maar dat ik op een dag mee zou mogen spelen.. Dat was een droom die voor mij uitkwam. Ik ben zo dankbaar voor de kans die ik van de band kreeg om mezelf te bewijzen. Ik heb zo ontzettend veel geleerd in de afgelopen jaren en ben daardoor op zoveel gave plekken en evenementen geweest (dit jaar voor de 5de keer NBK, 2x EBK, BIC etc. Ik ben zo trots op de band op muzikaal gebied, maar ook zeker als ik kijk naar hoe iedereen zich inzet om alles omtrent de praktische zaken van de band te organiseren. De sfeer in de band is zo ontzettend goed en positief. Iedereen respecteert elkaar en daarnaast motiveren we elkaar om heel hard te werken en onszelf te ontwikkelen. Het belangrijkste vind ik, dat ik in de band helemaal mezelf kan en mag zijn en dat de band als een extra familie/vriendengroep voelt. 

Wat is jouw eerste indruk van The Lost Circle als bariton-speelster?  Hoe verschilt deze compositie van andere werken die je in het verleden hebt uitgevoerd tijdens de NBK?
'The Lost Circle' is echt een heel gave compositie om aan te werken. Iedereen heeft een uitdagende partij. Voornamelijk het middengedeelte en de finale zullen mij (hopelijk) kippenvel gaan bezorgen. De kunst zit denk ik in het respecteren van alle partijen, juist, omdat iedereen een interessante partij heeft. De uitdaging zit denk ik ook in het uiterste kunnen laten horen van de boven- en onderkant van de dynamiek. 

Welke passages of secties in The Lost Circle zijn volgens jou het meest uitdagend voor de band als geheel, en hoe pakken jullie deze aan tijdens de repetities?
Wij hebben veel sectie-repetities waarbij we veel passages per sectie uitwerken. De komende tijd hebben we nog veel extra repetities ingepland. Het is een combinatie van thuis veel studeren, weten wat je wel en niet kan spelen en wanneer we tutti repeteren gaan we bij uitdagende passages vaak eerst terug in tempo en daarna bouwen we het tempo weer op. 

Mensen die minder bekend zijn met het fenomeen brass band, zijn verrast door de intensiteit van oefensessies, optredens enz. Is dit herkenbaar voor je? Hoeveel tijd steek je zelf wekelijks in deze )topsport) hobby?
Dat herken ik zeker. Ik vergelijk het zelf altijd met voetballen in de ere-divisie, daar kan je ook niet spelen als je niet extra en intensief traint. Ik probeer thuis, wanneer ik geen repetitie heb, een uur per dag te spelen. Richting een wedstrijd is dat vaak nog meer. De tijd die ik er in totaal per week steek is best veel, want Eindhoven en Schoonhoven liggen niet bepaald dichtbij elkaar. Wat ik erg fijn vind, en zo leg ik het ook wel eens uit, is dat juist de intensiteit en het niveau me ook een vorm van rust brengt. Het is heel duidelijk wat ervan je verwacht wordt qua aanwezigheid en thuisstudie. De agenda is ook erg intensief met periodes, maar wel ver vooraf duidelijk en dat is fijn.

In veel van Van der Roost's werken is er een sterke focus op balans en samenspel tussen de secties. Hoe ervaar je dit in The Lost Circle als muzikante, en hoe werkt de band aan deze balans tijdens repetities?
We oefenen actief aan zacht en sterk spelen. Dit doen we vaak aan het begin van de repetities door een aantal oefeningen, wanneer we de hymn etudes spelen. Onze dirigent, Erik Janssen, benoemd dit zeer regelmatig als aandachtspunt tijdens het repeteren.

Kun je beschrijven hoe het is om als muzikant in een vol TivoliVredenburg te spelen? Maakt dat alle geinvesteerde tijd goed voor je?Het is zo ontzettend gaaf! Het is eigenlijk jammer dat we maar zo kort op het podium zitten, waardoor je nauwelijks de tijd hebt om de zaal in je op te nemen. Vaak denk ik achteraf pas: "Oh my, ik heb net gewoon in Tivoli gespeeld!'. Het blijft een fantastische zaal! Ik neem trouwens altijd een zakdoek mee het podium op, want ik moet altijd huilen na de slotnoot. Een ware ontlading van een intensieve en fijne periode! Het spelen in Tivoli maakt de geïnvesteerde tijd zeker goed voor me, maar eigenlijk is het allergaafste, dat je echt als team op het podium zit en dat de voorbereiding positief is verlopen!