EBK 2024: Verplicht werk band 9

Brass Band Oberösterreich olv Günther Reisegger is ook al jaren een bekend gezicht in de kampioenssectie. In 2010 bereikten ze zelf het podium met een derde plaats. 

Voor de negende keer gaan we luisteren naar het verplichte werk. Het tweede deel omschrijft Sparke als “een vrije fantasie” met solo’s voor vibrafoon, flugel, hoorn en euphonium. Ze zijn allemaal loom en kneedbaar van vorm - slagaders die zijn verbonden met een cornetvormig hart dat de kern voorziet van echo's die rond de band te horen zijn, waarbij de dynamiek zacht pulseert, gedempt en zacht aanvoelt. De schoonheid zit in de gevoeligheid – een waardering voor de elegante lijnen die het levensbloed van de muziek vormgeven. De climax heeft een sensuele warmte die wegebt tot bijna niets. 

Het tempo zakt meteen flink terug na de openingsmaten. We missen hier echt wat drive. De piano's zijn bij deze band echt piano, maar het zou in de fortes en fortissimo's allemaal net wat meer mogen zijn. Wat intonatieproblemen halverwege deel 1 in de hoorns, met verder wat vlekjes in cornetten en euphonium/bariton. Prachtige flugelsolo aan het begin van deel 2 waarbij de begeleiding nu juist weer wat zachter zou mogen spelen. De euphoniumsolo is ook dik in orde. Het slagwerk sluit soms net niet aan bij de band. De cornetsolist lijkt wat in de knoop te zitten met zijn ademhaling. Het is jammer dat de inzetten, met name in de cornetten, vaak net niet gelijk zijn. Sfeervol einde van dit deel. Deel 3 start met enkele missers in de cornetten. Ook hier weer wat tempoverlies. Er wordt echt wel muziek gemaakt maar we horen toch ook veel slordigheden. Jammer, want er lijkt meer in deze band te zitten dan ze nu hebben laten horen.