VOBK 2024 A-Afdeling Brassband Zele
Band: Brassband Zele
Dirigent: Bart Van der Strieckt
Programma:
Enter the Galaxies - Paul Lovatt-Cooper
The Scattered Disc - Wim Bex
Atlantic - Philip Wilby
Enter the Galaxies - Paul Lovatt-Cooper. Bruisend van opwinding en nieuwsgierigheid, begint de introductie met een wervelwind van triolen en zestiende noten van de cornetten, begeleid door de glockenspiel. De rest van de band speelt een gedurfde en krachtige fanfare-sequentie. Terwijl de band zich verenigt in een dialoog van versierde akkoorden, glijdt de muziek naar het eerste gedeelte. Onder leiding van de solo-hoorn is de solistische lijn lyrisch en vormt een effectieve tegenstelling tot het begin. De euphonium neemt de solistische lijn over na een intermezzo van gestemde percussie. De lyrische lijn wordt afgewisseld met virtuoze tegenmelodieën, grotendeels geleid door de eerste cornet. Terwijl de percussie en bassen het tempo opdrijven, krijgt deze ruimteverkenning een spannende wending wanneer Lovatt-Cooper de band moduleert.
Een zeer snel gekozen opening door Brassband Zele. Wat ongelijkheden kenmerken deze uitvoering waarbij ook dynamisch de grenzen worden opgezocht.
The Scattered Disc - Wim Bex. Er is nog maar weinig bekend over 'The Scattered Disc', een gebied aan de buitenste regionen van ons zonnestelsel. In dit korte werk volgen we een wetenschappelijke op haar traject van buiten naar binnen.
De voorgeschreven dynamische tekens (crescendo's) missen we in de opening; de band neemt geen risico en speelt op safe. De intensiteit van het werk wordt passend weergegeven. 
Atlantic - Philip Wilby
"Dit werk is geschreven in opdracht van Per Einar Tomren voor de Tomra Brass Band uit Noorwegen. De band komt uit een scheepsbouwgemeenschap aan de Noorse fjordkust, en veel van haar leden werken in de scheepvaartindustrie. Het werk is een eerbetoon aan hun tradities en aan de relatie van de mensheid met de machtige zeeën van de Noord-Atlantische Oceaan. Het stuk is een Concerto Grosso, dat wil zeggen een werk voor meerdere solisten, omringd door een grotere groep muzikanten die het muzikale betoog ondersteunen. Het werk heeft een energiek openingsdeel, dat aan het einde terugkeert, en een elegisch middengedeelte omringt en achtervolgd door gedempte tonen en expressieve solo's voor de binnenste kring van spelers.
De partituur wordt voorafgegaan door een citaat uit Psalm 107:
‘Zij die met schepen naar de zee gaan
en hun zaken bezetten in grote wateren,
Deze mannen zien de werken van de Heer,
En zijn wonderen in de diepte.”
Met de dynamiek bij aanvang (pp) wordt enigzins ruim omgesprongen. De compositie kent een seating-plan; helaas lukt het niet dit op het podium te realiseren; de vertolking is wat grof tot het middendeel (Nocturne and Finale) waar de flugelhorn uitstekend presteert. Het deel ontvouwt zich in secties en de andere solisten kwijten zich prima van hun taak. Dit deel vraagt raffinement waarbij dynamiek een belangrijke factor is. Zeer lastig te realiseren. De band probeert dit naar vermogen in te vullen. Een compositie met veel uitdagingen waar Brassband Zele naar vermogen presteerde.
