KF Kempenbloei Achel o.l.v. Ivan Meylemans

We maken ons op voor de wereldkampioen fanfare van de afgelopen vier WMC's: KF Kempenbloei Achel o.l.v. Ivan Meylemans. 

 A Farewell to Arms - Harrie Janssen Spectaculair en feestelijk! Dat is A Farewell to Arms, geschreven voor commandant Dick van Putten toen hij na vele jaren trouwe dienst de Koninklijke Marechaussee Nederland verliet. De componist combineert traditionele technieken zoals een fugato en koraal waarmee hij recht doet aan de muzikale voorkeuren van commandant Van Putten. Veel percussie en diverse hero sche thema's maken deze compositie tot een ideaal openingswerk. 

Wow, wat een prachtige sound meteen al aan het begin van dit optreden. We tikken net 80 muzikanten aan op het podium. Totaal geen ruw spel maar een fijne klank. Energiek en goed voortgestuwd door het slagwerk. Een schitterende start van dit optreden. 

The Promised Continent - Nick Van Elsen 'The Promised Continent' werd geschreven in opdracht van VLAMO als plichtwerk voor het ‘Vlamo Open Fanfarekampioenschap 2020' (VLOF) in CC Zwaneberg (Heist-op-den-Berg - België). Muziek, en bij uitbreiding kunst in het algemeen, zou geen politieke boodschap moeten uitdragen. Het is echter een ideale vorm om aandacht te vragen voor bepaalde gebeurtenissen in de tijd waarin het gecreëerd werd. Vanuit dat standpunt schreef de componist deze concerto voor fanfareorkest.

Een bijzonder mysterieuze opening. Je hoort het publiek ook de adem inhouden. Prachtige effecten in het slagwerk die de saxsolo's begeleiden. Deze solo's zijn om in te lijsten. Prachtige balans in het orkest. We horen voor het eerst de marimba echt goed. Dynamisch is het zo knap. Zoveel details zijn te horen. De solisten presteren op ongekend hoog niveau. Kempenbloei laat werkelijks niks liggen. We zitten hier te genieten. Het grootste orkest in omvang speelt tot nu toe het zachtste piano. Een heel klein vlekje in de trompetten is waarneembaar en een paar inzetjes zet net niet gelijk maar dat is het wel. Het slot is werkelijk indrukwekkend. Kippenvel! 

Les Rayons et les Ombres - Jelle Verstraeten Les Rayons et Les Ombres is een knipoog naar de gedichten van Victor Hugo. De suggestieve gedichten van Victor Hugo verkennen de diepten van menselijke emoties, de schoonheid van de natuur en de verlangens van de ziel. Bij elke regel schetsen Hugo's woorden levendige beelden en wekken ze een diep gevoel van passie en verlangen op. 

Een werk om helemaal bij weg te dromen. Ook hier weer een sublieme beheersing van het instrument door elk individuele muzikant. Dynamisch zoveel variatie. Het enige jammere is dat de piano die inmiddels is aangeschoven vrijwel niet te verstaan is. De bassdrumklap die de laatste slotnoot inleidt is wat fors. Prachtig decrescendo helemaal de stilte in. 
 
A Brussels Requiem - Bert Appermont De aanslagen in Brussel op 22 maart 2016 joegen een schokgolf door België en de rest van de wereld. Evenzo leidden de aanslagen in Parijs en Nice tot grote publieke verontwaardiging, angst en onbegrip. Wat is er geworden van onze westerse wereld? Zijn onze culturen zo ver uit elkaar gegroeid dat we elkaar niet meer begrijpen? Bert Appermont wilde uitdrukking geven aan bepaalde emoties die deze gruweldaden teweeg hebben gebracht, zoals angst, verdriet, woede en onmacht. Hij gebruikte het Franse kinderlied ‘Au claire de la Lune’ als rode draad. Het stuk draait ook om hoop en het geloof in een andere wereld en is tevens een eerbetoon aan alle slachtoffers. De vier doorgecomponeerde delen van het werk dragen de titels Innocence, In Cold Blood, In Memoriam – We Shall Rise Again en A New Day. De compositie werd geschreven in opdracht van de Brassband Oberösterreich ter gelegenheid van de deelname van deze band aan de Europese Brassband Kampioenschappen. 

Prachtige bugel in de beginmaten. Na de gedragen inleiding vliegen de technische hoogstandjes in rap tempo voorbij. Kleine oneffenheden in de trombone solo. Knappe melodische slagwerksolo's en wat een tempo wordt er gespeeld. Super doorzichtig, hoe moeilijk de techniek ook is. Het moderato tutti is prachtig. Ook de effecten van de trompetten backstage komen tot zijn recht. In het piu mosso rijgen de mooie momenten zich weer aaneen. Het maakt echt niet uit welke sectie er speelt, het is allemaal even mooi. Hier en daar een heel klein vlekje maar het mag allemaal geen naam hebben. Het slot is zoniet nog indrukwekkender dan het begin. Als fanfareliefhebber kun je hier alleen maar voor gaan staan en klappen en dat gebeurt gelukkig ook in de zaal. Wat een masterclass!

De reachtie na dit optreden van dit orkest kun je zien op ons YouTube kanaal.