KF Sint Jansvrienden Wiekevorst o.l.v. Lars Corijn
De eerste deelnemer na de middagpauze en de vijfde in de ere-afdeling is KF Sint Jansvrienden Wiekevorst o.l.v. Lars Corijn.
Opus 2 - John Moles
Een komisch werk en iets heel anders dan wat we tot nu toe hebben gehoord. Er wordt zelfs gezongen. We horen wel meteen een zeer aangename fanfare sound. John Moles blijkt trouwens het pseudoniem van dirigent Lars Corijn te zijn!
Tintagel Castle -Leon Vliex De ruïnes van Tintagel Castle behoren tot de meest romantische in Europa. Ze zijn gelegen op een rotsachtige kaap aan de noordkust van Cornwall. Volgens de Engelse schrijver ”Geoffrey of Monmouth” is dit de plaats waar koning Arthur gehuisd heeft. Hij schreef dit in het jaar 1130. De Arthur-legende stamt uit de 5e eeuw. Het huidige kasteel bestond toen nog niet. Dit is in het jaar 1141 gebouwd door ”Reginald, Graaf van Cornwall”. Er waren nog andere ruïnes op deze kaap, maar deze waren in de 12e eeuw niet zichtbaar. Ze werden ontdekt in 1930 en aangeduid als overblijfselen van een Keltische samenleving. Gevonden potscherven zijn echter geïdentificeerd als belangrijke stukken uit het Middellandse-Zeegebied van begin 5e en 6e eeuw. Sindsdien is gesuggereerd dat – gezien deze waardevolle vondsten – een huishouding met een groot leider meer op zijn plaats zou zijn dan een kloosterorde. Met deze grote leider zou koning Arthur bedoeld kunnen zijn. Tintagel Castle is niet de getoonzette versie van de Arthur-legende, maar meer een sfeerimpressie omtrent het kasteel zelf, koning Arthur en zijn welbekende magische zwaard. De in elkaar overlopende delen zijn na de introductie: ”The King”, ”The Castle”, het ”Tintagel Choral” en ”The Sword”.
Een romantisch begin met fijn euphonium-spel, gevolgd door goed verzorgd tutti spel. Wederom een prachtige sound. We zien ook voor het eerst een bassax dit weekend. Een paar lichte vlekjes in de solo passages. Dynamisch horen we mooie verschillen. De kleine hoornsectie moet haar best doen om hoorbaar te blijven in het tutti. Het langzame middendeel laat veel moois horen. Goede solistische passages, en alles loopt vlekkeloos in elkaar over. Het piano wordt opgezocht, zodat de saxen er mooi doorheen komen. Goed bugelspel, knap hoe stemmend het is vooral in de hoogte. Technisch is alles dik in orde. Het orkest neemt het publiek mee in een energiek slotdeel. Een zeer fraaie uitvoering.
De Onderwaterzetting - Simon Van Hoecke Aangekomen bij de sluis horen we het hoofdthema een eerste keer in majeur, opgelucht: de gevaarlijke tocht is achter de rug. Het water begint te vloeien, eerst zachtjes, om uiteindelijk uit te monden in een hopelijk majestueuze apotheose: de overwinning
Mooi om te zien hoe dirigent Corijn zijn muzikanten tegelijk goed laat inademen voor de eerste inzet. Dit maakt meteen zoveel verschil in klank. Fraaie trombonesolo. De begeleiding geeft de solist alle ruimte. Mooi spel ook in de saxgroep. Het werk wordt op een heel klein vlekje hier en daar zeer beheerst en muzikaal gespeeld. Het fortissimo is stevig maar in balans. In het fraai gespeelde langzame deel met prima solistisch spel horen we de hoorns nu echt te weinig. Je kunt je afvragen of de plek links van de dirigent de meest ideale is, maar dat is een discussie die al heel veel gevoerd is in fanfareorkesten. Zeer muzikaal spel in sopraansax en bugel. Mooie opbouw naar de finale toe, die er mag zijn. Echt een prachtig optreden van deze mooie fanfare.
Kijk ook even bij het interview op YouTube
