KF Concordia Malderen o.l.v. Pieter Delaere

Het tweede optreden komt van KF Concordia Malderen o.l.v. Pieter Delaere. 

Ook de juryleden van vandaag: Jan de Haan, Marco Putz en Steven Verhaert zitten er weer klaar voor 

De onderwaterzetting- Simon Van Hoecke De opgewekte openingsmaten verklanken de spitsvondigheid van het plan en bevatten reeds de voortdurend terugkerende kwint/kwartsprong als kiem van het hoofdthema. Wanneer alles tot rust komt, informeert de baron zijn dorpsgenoten. Een plechtige trombonesolo speelt het hoofdthema een eerste keer in zijn volledige hoedanigheid. Het plan wordt gewichtig uit de doeken gedaan en vervolgens met een snelle variatie van het thema op enthousiasme onthaald. 

De opening van het werk kenmerkt zich helaas door flink wat stemmingsproblemen. De sopraansaxsolo is prachtig. Ook bij dit orkest wordt er vrij fors gemusiceerd. Het slagwerk loopt soms net wat achter het orkest aan en ook loopt het tussen de verschillende secties soms flink uit elkaar. Wellicht door het vrij snelle tempo waar dirigent Delaere voor kiest. In het slot komt alles gelukkig weer bij elkaar en de decibellen vliegen de zaal in. 
 
Resilience - Klaas Coulembier Dit werk werd geschreven in opdracht van de Koninklijke Harmonie Ypriana van Ieper. De creatie van het werk vond plaats tijdens de concertreeks "Ypres As We Remember" op 30 april 2015. 
De opdracht voor dit werk was een compositie te schrijven die past in de herdenking van Wereldoorlog I, zonder het oorlogsgebeuren zelf centraal te stellen. Er moest eerder worden stilgestaan bij hoe de oorlog herdacht wordt, met name in en rond Ieper. In 1920 publiceerde de Canadese luitenant kolonel Henry Beckles Willson een boekje met als titel Ypres, Holy Ground of British Arms. Hij beschrijft de idyllische stad zoals ze eruit zag voor de oorlog en geeft ook een nauwkeurig verslag van de drie ‘battles of Ypres’. Hij bekritiseert ook (toen al!) de manier waarop middenstanders uit andere steden in Ieper cafés en tavernes openden om winst te maken op de kap van het oorlogstoerisme. 
In het voorwoord van het boekje houdt Henry Beckles Willson een vurig pleidooi voor het behouden van de ruïnes van Ieper als een soort openluchtmuseum en memoriaal. De gebombardeerde stad zou zo een getuige van de oorlog zijn, een herinnering voor volgende generaties aan de waanzinnige jaren 1914-1918. De Ieperse bevolking toonde zich echter veerkrachtig (vandaar de titel Resilience, Veerkracht) en besliste om de middeleeuwse stad zoveel mogelijk in ere te herstellen. Deze compositie speelt met de mogelijkheid dat Ieper effectief een groot openluchtmemoriaal zou zijn geworden. Tijdens de openingsmaten van het werk ligt Ieper volledig in puin. De snelle afwisseling tussen troosteloze, donkere passages en meer opzwepende fragmenten wijst op de spanning tussen zij die de ruïnes willen bewaren en de bevolking die het gewone leven terug wil opnemen. Een langzaam middendeel verwijst naar het scenario waarbij de stad effectief tot gedenkteken herleid zou worden. Na deze muzikale bezinning neemt de levenslust van de Ieperlingen de bovenhand in een opzwepende beweging. Als finale worden de snelle en langzame thema’s bovenop elkaar geplaatst. Ieper zoals het vandaag is: een bruisende stad die tegelijk de herdenking van het verleden hoog in het vaandel draagt. 

Ook hier een fors begin van het werk. In het rustige gedeelte horen we mooie klanken. Een mooi gedragen hoornsolo krijgt een mooi tutti vervolg. Verderop weer wat stemmingsproblemen. Dirigent Delaere stuwt het orkest naar een fijne drive in het snelle gedeelte. Het geheel mondt uit in een krachtige finale met ook weer de nodige - te luide -  decibellen. 

Hoe heeft de dirigent het optreden ervaren? Kijk op ons YouTube kanaal!