KF Sint-Pieter Herenthout o.l.v. Elien Timmermans
Het tweede optreden is van KF Sint-Pieter Herenthout o.l.v. Elien Timmermans.
Mercury - Jan Van der Roost. Mercury is een concertmars gecomponeerd in een typisch Brits idioom. In 1990 schreef Jan Van der Roost dit stuk ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan van zijn eigen band: Brassband Midden Brabant.
Een wat lastige start voor KF Sint-Pieter. Gelukkig wordt dit snel hersteld. Leuk om even een echte concertmars te horen.
Ancient Tales - Kevin Houben. De ietwat mysterieuze opening van dit werk verwijst naar het verhaal van de verzonken kerk in de Weerbroekskuil van Ell, waar men volgens de legende tijdens Kerstnacht klokken hoort luiden en geesten in de vorm van lichtjes ziet vliegen boven het moeras.
Mooie opening van het werk. Solistisch prima. Ten opzichte van de vorige deelnemer houdt dirigente Elien Timmermans het tempo wat lager. Het middendeel is juist aangenaam vlug en levendig. Technisch ook veel moois. Het slagwerk staat heel ver uit het orkest en is soms net niet gelijk met de blazers. Dynamisch zou het geheel nog wat uitgewerkt kunnen worden. Echt piano of pianissimo horen we niet. Het slotdeel verliest gaandeweg iets aan tempo. Verder een degelijke uitvoering van het werk.
Around the world in 80 days - Otto M. Schwarz. De roman Rond de wereld in tachtig dagen van de Franse auteur Jules Verne, verscheen voor het eerst in 1873. In dit verhaal gaat de Engelsman Phileas Fogg op reis rond de wereld als resultaat van een weddenschap met zijn vrienden bij de London Reform Club. Hij vertrekt diezelfde nacht, samen met zijn bediende Passepartout, op weg naar Egypte, door Frankrijk en door heel Europa, dan naar Egypte en India, Hong Kong, China, Japan, en naar New York, waar de weddenschap verloren lijkt te zijn. Maar ze hebben geluk. Bij hun aankomst in Londen, omdat ze een dag hebben gered door de datumlijn te overschrijden, slagen ze er toch in.
Een goede opening van het werk met een lekkere drive. Hier en daar horen we al wat bekende Engelse melodien. De muzikale reis van het orkest verloopt voorspoedig. We horen duidelijk de kenmerkende Egyptische klanken. De Olifanten geluiden nemen de luisteraar mee in een sfeervol oosters deel. Het vermakelijke werk neemt ons mee naar Amerika waar de melodie van New York te horen is. De Big Ben van Londen tikt vervolgens niet helemaal strak. Ook hier staat het slagwerk weer heel ver uit elkaar. Een werk vol entertainment en leuk om naar te luisteren. Nog een eervolle vermeldig voor de dwarsfluitiste. Die zie je niet vaak in fanfares.
