VOBK Ensemble de Cuivres Jurassien B opent afdeling C

De band uit de Jura mag het spits afbijten van deze editie van de VOBK. Een ritmische opening met pauken en kleine trom leidt naar bijna bigbandachtige harmonieën, maar door het slagwerk is het plots meer marsachtig. Een fraaie opening en zeker het overdenken waard wanneer je op zoek bent naar nieuw repertoire. Met 32 blazers en 4 slagwerkers is de band mooi op sterkte voor zo'n jonge band. Halverwege het opningsstuk komt de band flink op gang, al horen we wel dat zuiverheid dieper in de band nog niet altijd op orde is. Het werk van Oliver Marquis is eigenlijk een kleine suite snel-langzaam-snel en het laatste deel wordt met klappen en knippen en vocale bijdragen ingezet. Hoe vreemd dat het publiek het applaus achterwege laat.

We horen vervolgens voor het eerst het verplichte werk van Stijn Aertgeerts. Het middendeel uit zijn Supernova suite, genaamd Black Hole. Langzaam groeiende klanken vanaf de flugelhorn naar boven en beneden. Het al gesignaleerde probleem met zuiverheid komt hier veel duidelijker naar voren. Het is aansprekende muziek die de klank van de band in al zijn rijkheid laat vloeien. Tot dat het werk eindigt met een korte overdenking. Vooral de sopraancornet wordt behoorlijk getest in dit werk.

Tot besluit Kingdom of Dragons, een populair werk van Philip Harper, geschreven in 2010 ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de Gwent Youth Brass Band. 

Het werk is doorgecomponeerd, maar wel te onderscheiden in vier delen. Ieder deel is genoemd naar een specifieke streek binnen het graafschap:
1.       Monmouthshire met zijn oude kastelen,
2.       Blaenau Gwent bekend om de ijzer- en steenkoolmijnen,
3.       Torfaen met zijn Pontypool Park als bezienswaardigheid en
4.       Newport, de grootste stad van het graafschap. 

Dirigent Florian Lab pakt de band op nadat de openingsfanfare zorgt voor wat onevenwichtigheden. Blaenau Gwent wordt mooi in balans ingezet. Torfaen is misschien iets te luid en geforceerd. De solisten komen goed door de cadenzen heen en de pastorale die volgt heeft sfeer, jammer genoeg blijft de stemming wankel. De aanmoedigingen van de Rugbyclub leiden tot een herhaling van het materiaal van het begin. Een fuga tot besluit is altijd lastig, maar komt goed op gang. Op weg naar het slot blijft de band overeind.

Een gedurfd optreden van de Zwitsers.