BBK 2023: kampioensafdeling keuzewerk, band nummer 3

Brassband Leieland brengt "Horrorshow" van Simon Dobson.

In november 2015 werd Parijs getroffen door terroristische aanslagen. Binnen enkele dagen toonde Frankrijk echter een uitdagende houding en werd het volk verenigd in hoop. Nu er steeds meer intolerante houdingen door de wereld sijpelen, onderzoekt Simon Dobson de thema’s van zinloos geweld die hij omschrijft als een ‘HorrorShow’ – een term die hij voor het eerst las in het boek ‘A Clockwork Orange’ van Anthony Burgess. Het driedelige werk maakt gebruik van vervormde citaten van zowel Beethoven als Bach, die een belangrijke rol spelen in het boek en de iconische film van Stanley Kubrick. ‘La Vie - We starten vanuit het niets’ beschrijft de moeilijkheden van het leven in een veranderende wereld, en probeert een viering te portretteren van verschillende volkeren die samenleven in een vaak angstaanjagende, buitenaardse omgeving. ‘La Mort - We return to Nothing’ is een koraalklaagzang die de herinneringen oproept aan de tragedie van nachtclub Bataclan, terwijl ‘…Mais nous avons des fleurs…’ is geïnspireerd door de vriendelijkheid en het gevoel van saamhorigheid dat in de nasleep ervan werd getoond. Het werk sluit af met een eerbetoon van de componist zelf aan degenen die zijn gestorven en aan de onbreekbare geest van zowel Frankrijk als zijn volk, die dient als een bewijs van het welzijn van de mensheid en haar vermogen om verandering te omarmen in plaats van af te weren.

Vanaf de eerste noten van dit werk horen we de tragedie die de componist in dit werk beschrijft. Enkele stemmingsproblemen zijn waarneembaar in het eerste trage gedeelte. Het karakter van de veranderende wereld wordt goed neergezet. Alan Withington slaat zijn muzikanten tot een fraaie climax van het eerste deel, waarbij ook hier duidelijk meer decibellen worden geproduceerd bij de band dan bij het verplichte werk.

In het volgende deel doemen weer wat intonatieproblemen op. Mooi spel in de bassectie. Ook de twee snaredrums aan beide zijden van de band brengen de gewenste effecten. De bastrombonist heeft het ook goed naar zijn zin vanmiddag. Mooie balans in het melodisch slagwerk, maar niet altijd even gelijk. Wellicht speelt de afstand hierin een rol. De bugelsolo is prachtig. Naar mate het werk vordert lijkt het wat aan spanning te verliezen. Dat is jammer, want er wordt verder wel goed gemusiceerd. Het slot mag er wel weer zijn.