Brassband Phanta Rhei enige deelnemer in tweede afdeling

Lakeland Variations Philip Sparke
Componist Philip Sparke nam de Zwitserse regio Seeland met de meren van Murten, Neuchâtel en Biel als uitgangspunt voor zijn Lakeland Variations. Het stuk bestaat uit een inleiding en vijf variaties gebaseerd op motieven uit de openingsmaten. De drie meren worden vertegenwoordigd door de drie openingsnoten van de paukensolo, waarvan de intervallen, een kwart en een seconde (samen met een kornetfiguur), de basis vormen van alle volgende variaties.

Lakeland Variations start met mooie muzikale lijnen, een goede start van deze mooie bezette band. Wat opvalt zijn de 6 bassen, een mooi beheerst geluid. De band is in zijn element en de overgang naar de tweede variatie verloopt als vanzelf. In de derde variatie komt de ritmiek wat fors de zaal in. De vierde variatie wordt heel mooi opgezet in de euphonium, in het middendeel van deze variatie is het voordeel van de uitgebreide bassectie te horen, een mooie serene klank waarboven mooi muziek gemaakt kan worden. 

Het molto vivo is mooi dansant van karakter, dit komt mede door de strakke ritmische begeleiding vanuit de percussie. Er ontvouwd zich een mooi optreden in de loop van Lakeland Variations. De ritmiek en begeleiding in 3/2 maat sluit naadloos op elkaar aan, erg fijn om naar te luisteren. Naar het einde toe is opnieuw veel te genieten door de mooie balans in dit orkest. 

Connotations Edward Gregson
Connotations for Brass Band is eigenlijk een reeks onderling verbonden en onderling verbonden variaties op een origineel thema. Bepaalde motieven komen in de hele compositie terug.

Het schema van het werk is als volgt: 

Inleiding (Variatie 1)

Thema

Variatie 2 levendige, herhaalde noten en zestienden gingen door de band.
Variatie 3 De zestienden van de vorige variant worden uitgebreid tot een begeleidende figuur, met gedempte kometen erboven, later beantwoord door hoorns.
Variatie 4 — langzaam en lyrisch van stijl; de langste variatie.
Variatie 5 — in de tijd; zeer ritmisch met frequente tijdswisselingen en syncopatronen.
Variatie 6 — Cadenzen voor cornet, hoorn en euphonium.
Variatie 7 — een levendig scherzando dat leidt naar —
Variatie 8 — een fugato, aangekondigd door hoorns, gebaseerd op de eerste zin van het thema.
Variatie 9 is een majestueuze herformulering van het thema.
Coda - gebaseerd op het materiaal van de inleiding, dat op zichzelf een variatie op het thema is.

Connotations van Gregson opent zeer sfeervol, wellicht hier en daar wat sterke begeleiding waardoor details wegvallen aan het einde van muzikale zinnen. In het Poco Piu mosso valt de stemming wat uit de toon in de gedemte solo en 2e cornetten, later in dit deel is dat beter. De band brengt een uiterst muzikale uitvoering van Connotations, er is veel aandacht voor details in de uitvoering wat het aangenaam maakt om naar te luisteren. De cadenzen in cornet, hoorn en euphonium worden vol verve gebracht. De overgang na het deel cadenzen is wat rommelig, de band herstelt dat mooi in het Giocoso, de zekerheid keert hier snel weer terug. Er is veel aandacht besteed aan de articulatie in deze uitvoering. 

Een optreden waar band en dirigent tevreden op terug kunnen kijken.