NBK 2023 kampioensdivisie: Provinciale Brassband Groningen
Plotseling verschijnt in de verte een bedoeïen met zijn kameel. Met hun laatste krachten bereiken ze de Arabier en worden gered. Fragmenten uit het eerste deel keren terug, waarna het avontuur eindigt met een glorieuze finale.
Wat een emotie in de opening, het slagwerk klinkt prachtig. De flugelsoliste speelt met zoveel gevoel en extra passie, gewoon perfect!
In het tweede deel gaat de PBG strak van start, met zeer evenwichtig spel. Gerk Huisma heeft met zijn muzikanten de balans tot in de puntjes verzorgd. De achterste rij mag zelfs even opstaan om een andere klankkleur toe te voegen, maar er moet worden opgelet dat het niet te luid wordt...
In het derde deel is er veel detail hoorbaar. De Groningers voelen zich comfortabel in dit uitdagende gedeelte. De Arabische klaagzang met de vele solisten is genieten! De combinatie van geluid en registers leidt tot een weldadig mooie klank aan het begin van het vierde deel.
Dit deel is zeer sfeervol en de solocornet wordt prachtig muzikaal geïnterpreteerd. Op maat 216 laat dirigent Huisma de cornetten relatief veel volume produceren, wat veel schittering toevoegt als contrast met het ronde geluid aan het begin van dit deel. De flugel en altsolist spelen muzikaal gezien prachtig samen, erg mooi samengesteld. De 32sten zijn hoorbaar vanaf het allereerste begin, een knappe prestatie. Het grandioso op maat 257 heeft een zeer mooie totaalklank!
De euphoniumsolist op maat 267 heeft enkele momenten die niet helemaal vlekkeloos verlopen, maar de cornetsolo is werkelijk heel mooi, en het einde is jammer. Los daarvan was het een sublieme solo. De PBG opent het langzame gedeelte daarna in een bijzonder sfeer, maar later lijkt de spanning iets af te nemen.
In het vijfde deel is er een voorbeeldige opening, die misschien wat minder risico lijkt te nemen dan in de voorgaande minuten. De band herpakt zich echter direct. De trombonesoli maken indruk en hebben een mooie klank. Op maat 376 zijn er wat problemen met het samenspel. Soms is het wat ongelijk, maar op maat 387 is het meteen weer een feestje!
In het zesde deel zijn er mooie grote lijnen en is alles zeer in balans! Alle remmen gaan los naar het slot toe, maar het blijft super beheerst. Wat een geweldige uitvoering weer van de Groningers, echt van topklasse! Een paar kleine probleempjes speelden de band parten, maar ze hebben de lat weer buitengewoon hoog gelegd!
