NBK 2023 1e divisie: Pro Rege

De jonge Vlaamse componist Stijn Aertgeerts (1992) heeft in zijn compositie "Afterlife" zijn gedachten en indrukken over de dood en het leven na de dood verwerkt.

Start van Afterlife is nét niet samen; het gekozen tempo wijkt wat af van de score (132), maar het effect mag er zeker zijn. De band kan zo alles zeer intens brengen. Transparant spel waarbij de dynamiek zorgt voor transparantie. De chaos, angst en paniek krijgen weer een geheel andere betekenis nu we Pro Rege horen.

Van den Berg laat duidelijke lijnen horen; vanaf G is de abrupte overgang treffend. De cornet-cadens brengt ons weer bij het mysterie van de dood. Richting K pakt de band het publiek vast en neemt hen mee in de overdenkingen en de muziek wordt krachtiger, chaotischer en dat alles zeer gecontroleerd en transparant.

De keuze om de tempi net wat lager aan te houden zorgt hier voor ontzettend veel helderheid. De werking van de percussie-groep in combinatie met de band werkt versterkend op de uitvoering. Mooi gedaan. T is net niet zuiver in de trombone; de soprano speelt daarentegen spot on. Mooi dempergebruik hier!

Euphonium cadens is er een om in te lijsten. De flugelsolo (staande gespeeld) is prachtig en het deel kent verder een indrukwekkend vervolg; mooie sound en goed gebruik van slagwerk. De cornetten vertellen op X het verhaal op een prachtige wijze, erg muzikaal. Dit blijft tot de verbeelding spreken.

De herinnering aan liefde en vriendschap wordt abrupt onderbroken door de chaos uit het begin van de compositie. Het trombone-trio op Z komt hier wel goed de zaal in, knap gedaan. Wat een mooie opbouw naar CC. Daar wederom zeer goed ensemblespel en duidelijke keuzes die we terughoren.

Het accelerando mondt uit in een krachtige finale; de waardering uit de zaal is in ieder geval groot.