Willeboek Solo Contest 2023

Maar liefst 30 aanmeldingen voor deze categorie, onder toeziend oog van de juryleden Fabrice Millischer en Erik Janssen start de eerste deelnemer om 10:00 uur (!) met haar optreden.

Juryleden Fabrice Milischer en Erik Janssen


Volgorde van optreden:
Annabel Voigt (tenor-horn): Konzertstück Nr. 2 - Vassily Brandt
Julian Lamar (euphonium): For a Flower - Hermann Pallhuber
Anke Verboven: Oriental Variations - Bertrand Moren
Adrià Cisneros Abril: Flight - Philip Wilby
Anne-Sophie Leveugle: Zelda - Percy Code
Lars Dejonghe: Zelda - Percy Code

Opvallend hoog niveau bij alle deelnemende solisten. En wat te denken van de begeleiding op piano, geweldig! De werken lopen qua moeilijkheidsgraad wel uiteen; elk werk met haar specifieke uitdagingen. Aan de jury om een goed oordeel te vellen.

Mooie start door Anabel Voigt op tenorhorn, veel overtuiging, trefzeker: een all-round uitvoering en wat een ongelofelijk goede start van deze dag! Julian Lamar op euphonium valt op door een vol en warm geluid wat prima past bij het gekozen werk; ook technisch vaardig! Anke Verboven op tenorhorn speelt in hoog tempo haar noten, waarbij de precisie soms wat beter zou kunnen, ritmisch soms wat kleine haperingen, maar bijzonder knap gespeeld deze lastige solo!

Adrià Cisneros Abril heeft veel techniek in huis; zeer geraffineerd en dynamisch gespeeld, deze solo van Philip Wilby, genaamd Flight. Opnieuw een euphoniumsolist;  Frederick Van Driessche met zijn vertolking van Fantasy van Hummel. Beschaafd spel met soms een kleine hapering, de correcte intonatie vraagt wat aandacht, maar buiten dat blijft de solist gecontroleerd en met passie spelen.

Mooie cornetsound van Anne-Sophie Leveugle; deze past prima bij de klassieker Zelda van Percy Code. Mooie voordracht ook! Zou soms nét wat gedurfder mogen worden gespeeld; soliste kiest echter voor zekerheid met technisch zeer gaaf spel en behoud van een mooie warme klank. En we krijgen nogmaals Zelda voorgeschoteld; ditmaal door Lars Dejonghe; met een schijnbaar groot speelgemak start Dejonghe, jammer dat de tuning net niet in orde is. Met wat kleine vlekjes vervolgt hij zijn solo waarbij hij de grenzen niet opzoekt, maar alle noten duidelijk wil laten horen; en dat doet hij ook. Technisch tot veel in staat, deze solist!

Volgorde van spelen na de (korte) pauze:
Samuel Brenner: Fantasia di Concerto - Eduardo Boccalari
Diogo Carvalho: La Cueva Del Dragón - Jérôme Naulais
Medeina Vapsvalté: Tenor Horn Concerto (Mov. 2 & 3)
Lubin Cavanna: Frokko 5 - Wim Bex
Danieke Faber: Euphonium Concerto (Mov. 1) - Martin Ellerby
Xabi Gabiola Leniz: Moon Song, Sun Dance - Philip Sparke
Milla Van Lint: Fiesta - Bertrand Moren

Na de pauze vervolgt Samuel Brenner op euphonium met Fantasia di Concerto (Boccalari); technisch vaardig; c de frasering hapert soms wat (uitspelen frases), zoekt wel dynamische verschillen en technisch is niet alles even helder. Nu tijd voor de bas-trombone: Diogo Carvalho toont veel flexibiliteit in zowel het lage als hoge register. Een mooie sound in de registers! Technisch begaafd muzikant! Naarmate de compositie vordert, stijgt het niveau zelfs nog. Medeina Vapsvalté op tenorhorn kent een mooie start met haar vertolking van het werk van Ellerby (Tenor Horn Concerto), gevoel en daarbij een goede instrument-beheersing! Het snelle deel kenmerkt zich door duidelijk en ritmisch sterk spel. Naar het einde van haar optreden sluipt vermoeidheid de uitvoering in, en dat is wel jammer. Frokko 5, de compositie van Wim Bex zet de solist meteen op scherp; solist Lubin Cavanna heeft op de tenorhorn wat kleine vlekjes bij deze lastige intro, maar herpakt zich snel. Want de solo vraagt veel van solist (én pianist). Technisch zeer begaafd, technisch sterk! De klank is wat direct in de zaal, maar dat neemt niet weg dat de solist hier een huzarenstukje levert!

Mooie en gebalanceerde start van het Euphonium Concerto (deel 1) door Danieke Faber. Technisch is het zeer beheerst wat we horen. Het tempo II (Q) kent een mooie voordracht, gevolgd door - opnieuw - gaaf technisch spel. Uitstekende performance van deze moeilijke compositie!

Voor het eerst vandaag een solist op flugelhorn; Xabi Gabiola Leniz neemt ons mee in de muzie van Philip Sparke; Moon Song, Sun Dance kent een sfeervolle start met de mooie sound van de flugelhorn. Dynamisch zou het bij aanvang best wat spannender mogen, maar indrukwekkend is de instrumentbeheersing van deze solist zeker! Naar het einde van de compositie gaat de precisie wat lijden onder vermoeidheid, maar er blijft nog zoveel te genieten. Speciaal voor Vincent Bearpark schreef Bertrand Moren ‘ Fiesta’. Vandaag horen we deze solo gespeeld worden door Mila Van Lint. Soliste heeft even tijd nodig om in haar ritme te komen, maar dat lukt met een brede sound, waarbij de techniek ook prima tot uiting komt. Het Lento Maestoso laat een warm cornetgeluid én mooie voordracht horen. Mooi spel wordt afgewisseld door vlekjes in het spel, en dat is jammer.