EBK 2023: Own Choice piece, Cory Band
Other Lives - Oliver Waespi
Other Lives werd geschreven in opdracht van de Valaisia Brass Band uit Zwitserland. De donkere akkoorden aan het begin van dit werk zijn afgeleid van ‘Der Doppelgänger’, een van de late liederen van Franz Schubert. Na een korte opening begint de muziek te versnellen en haar eigen vorm te vinden, waarbij ze zich geleidelijk van de inleiding verwijdert. Het complete eerste deel, ‘Rage’, is intens bewogen van karakter. Het daaropvolgende ‘Reflection’ keert terug naar de aanvankelijke akkoordenprogressie, met daarna een reeks wisselende solo’s die in een trager tempo de tijd en ruimte verkennen. Na nog een muzikale golf valt de muziek bijna stil en maakt dan plaats voor het derde deel, Redemption. Hier ontvouwt zich een klankenveld met een verwijzing naar een ander stuk van Schubert: ‘Rückblick’. Na dit afscheid brengt een abstracte muzikale transformatie een emotionele verandering teweeg. De aanvankelijke motieven worden omgevormd tot een veel lichter harmonisch landschap. Bovendien wordt de geladen stemming in Renewal, het laatste deel van het werk, getransformeerd tot er een energieke sfeer van uitgaat.
De onmiskenbare verwijzing naar de klanken uit “Der Doppelgänger” openen dit spectaculaire werk van Waespi. Gave opbouw naar 'Rage' waarbij we wel enkele ongelijkheden horen. Er gebeurt veel in dit deel met technisch hoogstaand spel van band en percussie. Alle lijnen blijven goed hoorbaar en we horen de grootheid van Cory. Tom Hutchinson toont zijn klasse in de jazzy solo; men weet de spanning goed vast te houden. De grenzen worden opgezocht richting 'Redemption' waarbij fluweelzachte akkoorden ondersteuning geven aan de euphonium-solist, gevolgd door de flugelhorn waarbij we de verwijzing naar Schubert's “Rückblick” horen. Wat kan een tutti piano mooi klinken; voor de overgang naar het laatste deel trakteert Cory ons op een schoolvoorbeeld hiervan. Dan transformeert de muziek van de grimmige, gespannen sfeer van het eerste deel naar 'Renewal', het slotdeel. Wat kleine samenspel-issues doen toch wat af aan deze - verder geweldige - uitvoering. Wat een tempo en wat een techniek in het slotdeel. Soms is het even zoeken naar de juiste balans, met name bij de trombone-solo waarbij de begeleiding vrij fors is. Brede klanken leiden de finale in waarbij een ongelofelijk tempo wordt gekozen. Wat een spectaculaire uitvoering dit, echter met wat kleine vlekjes die het verschil kunnen maken.
