Een ode aan Willem Kamminga
In 1978 begon Willem als dirigent bij Brassband Gloria Deï. Het Bondsconcours in Groningen was voor Willem de vuurdoop. “Wanneer dit niets wordt, dan is dit gelijk mijn laatste optreden als dirigent”. Gelukkig pakte dit anders uit, want het eerste optreden was meteen een voltreffer met een eerste prijs als resultaat. Willem had niet de juiste papieren en volgde daarom een aantal directielessen bij Tjeerd Brouwer. Ondanks dat hij het diploma nooit heeft gehaald, waren Willem en Gloria Deï een gouden combinatie.
Willem was een groot liefhebben van de muziek van de componist en arrangeur Eric Ball. Ball wist muziek te schrijven waarbij het gevoel op de eerste plaats kwam en dit lag Willem nauw aan het hart. Samen met Gloria Deï werd er besloten om op 10 mei 2003 een “Centenary Concert” te organiseren om stil te staan bij de geboortedag van Ball, 100 jaar geleden in Bristoll. Hierbij verleenden Brassband Excelsior Ferwert en Brassband De Bazuin uit Oenkerk hun medewerking. Dat Gloria Deï de muziek van Eric Ball ook goed lag, bleek 10 jaar eerder al toen ze met het verplichte werk ‘Petit Suite de Ballet’ kampioen werden in de 4e divisie op de NBK. Naar aanleiding van de muziek van Eric Ball werd Willem ook wel eens William Ball genoemd.
In januari 2004 besloot Willem de baton aan de wilgen te hangen. Ruim 26 jaar is Willem dirigent geweest en had zich hiervoor al 20 jaar als muzikant ingezet voor de vereniging. Tijdens het afscheidsconcert werd Willem benoemd tot ere-dirigent van Gloria Deï. Eén van de bijzondere momenten was het uitvoeren van het werk “Roses for a Princess”. Dit werk was een bewuste keuze van Willem, want met dit muziekstuk wilde hij zijn eigen prinses Lien bedanken voor alle hulp en steun. Hiervoor bood hij haar 26 rode rozen aan, voor elk jaar één. 
Als hoogtepunten uit zijn carrière noemt Willem de vele eerste prijzen, maar ook de optredens in Grevesmühlen (voormalig Oost-Duitsland) waar enkele leden connecties hadden. De Nederlandse Brassband Kampioenschappen en voornamelijk het kampioenschap in de 4e divisie was een hoogtepunt voor Willem. Dirigeren was voor hem niet alleen dirigeren, maar ook het omgaan met mensen. Hij vond het schitterend dat hij als “oude man” de jonge jeugd kon motiveren om muziek te maken. Een gezellige sfeer en een goede onderlinge binding tussen de leden is van groot belang. Wanneer er een goede teamgeest heerst, komen volgens Willem de prestaties namelijk vanzelf.
Wat Gloria Deï volgens Willem zo uniek maakt? De gouden klank die jaren geleden gesmeed werd en tegenwoordig nog steeds kenmerkend is voor Brassband Gloria Deï. Ook na zijn dirigentschap kwam Willem vaak op de repetities langs. Om zijn trots uit te spreken naar zijn kinderen en kleinkinderen die in de band spelen, maar ook naar alle andere muzikanten die emotie door muziek kunnen laten spreken. Gevoel in de muziek leggen is het belangrijkste wat wij van onze ere-dirigent Willem Kamminga hebben geleerd en wat wij ook door zullen blijven geven aan de generaties na ons.
