BBK 2022 Kampioensdivisie, keuzewerk Brass Band Buizingen
Het jaar 2005 markeerde de 100e sterfdag van Jules Verne en dat nspireerde Peter Graham om een muzikaal eerbetoon te schrijven aan de auteur die wordt beschreven als de 'vader van sciencefiction'. Journey to the Centre of the Earth is een van Verne's bekendste werken. De roman heeft de vorm van een opeenvolging van dagboek aantekeningen van Axel, neef van professor Otto Lidenbrock. Het paar volgt gecodeerde instructies in een oud document dat hen naar IJsland leidt, waar ze samen met hun gids Hans de open krater van een uitgedoofde vulkaan Snæfells betreden en een pad volgen naar het centrum van de aarde. Er volgt "haarbrede 'scapes and ventures perilous' als de onverschrokken ontdekkingsreizigers een uitgestrekte binnenwereld.
Peter Graham heeft enkele van de sleutelscènes uit het boek genomen en ze geplaatst als een opeenvolging van symfonische fragmenten. De ondertitels zijn; (I) Snæfells, (II) Afdaling, (III) De wonderen van de aardse diepten, (IV) De rustdag, (V) Verloren in het labyrint, (VI) De fluistergalerij, (VII) Redding uit de afgrond, (VIII) Strijd van de Antediluviaanse wezens en beklimming, (IX) Thuiskomst.
De mysterieuze sfeer wordt vanaf noot 1 geraakt door de muzikanten van Buizingen. Er wordt trouw aan de partituur muziek gemaakt. De kleine dynamische verschillen die allemaal genoteerd zijn, zijn allemaal te onderscheiden. De Eb-bassen vullen de zaal met een zeer comfortabel en trefzeker duet. De flugel en solohoorn sluiten deze prachtige solo's treffend af. De lastige stemming zoals voorgeschreven in soprano en solocornet wordt mooi gespeeld. Het klinkt allemaal comfortabel. De fraseringen worden niet altijd helemaal mooi afgewerkt en dat leidt er toe dat het hier en daar wat slordig overkomt. Dit is slechts een klein smetje op een mooie uitvoering tot hier.
De begeleiding in de mooie cornetsolo laat af en toe wat gaten vallen. Dit veroorzaakt wat onrust als de begeleiding overgenomen moet worden door het groot koper van het orkest. Een mooie solo door de flugelhoorn, een prachtige beheersing en warme klank. De solohoorn neemt de solo daarna over en deze is van hoge kwaliteit. In de begeleiding ontstaan helaas wat stemmingsproblemen in de loop van het werk. De reis naar het middelpunt van de aarde is een mooie, maar niet helemaal vrij van kleine obstakels.
De solocornet en euphonium spelen hun solo zeer comfortabel, zeker de solo op euphonium is van hoog niveau.
De sprekende muziek van Graham wordt vol overgave gebracht. Band en dirigent vertellen echt een verhaal. De muziek van Graham lijkt de muzikanten uit Buizingen goed te liggen. Naar het einde toe raakt de controle helaas wat op de achtergrond.
Een mooi verhaal van Brassband Buizingen.
