Winnende dirigenten: Gerk Huisma
CU Brass sprak uitgebreid met Gerk Huisma die met drie orkesten in drie divisies deelnam aan de NBK. In zowel de vierde als de eerste divisie sleepte hij de Nederlandse titel in de wacht met zijn bands.
Hoe krijg je een planning rond in de aanloop naar de NBK met drie deelnemers?
Dat was wel even passen en meten inderdaad. Ruim voor de zomervakantie kwam ik er achter dat het eigenlijk niet ging lukken om met alle orkesten sectierepetities en de laatste weken extra repetities in te plannen. Argos het verplichte werk voor de vierde divisie is een stuk wat op de repetitie af te werken is, omdat het niet lang en qua klankkleuren/akkoorden redelijk eenvoudig is. Met Koperensemble De Wâldsang heb ik er voor gekozen om geen extra (sectie)repetities te doen, op één studiedag na. Gloria Deï en Lofklank starten al vrij snel na de zomer met de sectierepetities op een andere avond dan de reguliere repetitie. De fanfare in Augustinusga die ik ook leid, was zo schappelijk om met een invaldirigent te werken de afgelopen periode, zodat ik een extra avond vrij had voor de groepsrepetities. De afgelopen twee maanden had ik bijna elke avond repetitie. Dat was intensief, maar het ging eigenlijk prima.
Je trad op vrijdag voor het eerst op met Koperensemble De Wâldsang; dit jonge orkest wist met een enorme drive publiek en jury te imponeren. Had je meteen de eerste plaats verwacht?
Ik heb nooit eerder in de vierde divisie gedirigeerd op de NBK dus had eigenlijk geen idee wat het speelniveau was. Ik vond dat het Koperensemble mooi op weg was in de voorbereidingen en na het luisteren van andere bands op de try-outs had ik wel het gevoel dat we mee konden doen om een podiumplek. Maar het moet allemaal wel even lukken natuurlijk. De band is onervaren(80% van de leden was voor het eerst op de NBK) dus het was voor mij ook wel even een verrassing hoe de club op het podium zou zitten. Zo’n zaal blijft imponerend. Dit ging eigenlijk vrij goed. Het begin van Argos was wel iets nerveus, maar dat verbeterde snel.
Je gaf eerder aan dat het werk een mooi ‘instapwerk' was voor de band die pas kort in de vierde divisie speelt. Kun je terugkijkend stellen dat dit werk ook het juiste werk was voor deze divisie met 11 deelnemers?
Het viel me op dat het eigenlijk niet uitmaakt wat voor werk je kiest in de divisies. Op zo’n podium kunnen ‘instapwerken' zelfs nog lastig zijn, ook in de hogere divisies. Ik vond Argos een goede keus voor de vierde divisie met genoeg aspecten om te beoordelen. Het gaf speelplezier bij de muzikanten en luisterplezier bij het publiek. Zo hoort het te zijn.
Tijd om uitbundig feest te vieren was er niet aangezien je de volgende dag alweer vroeg moest optreden met De Lofklank in de tweede divisie. Hoe sta je dan op het podium na je laatste NBK met deze band?
Niet anders dan anders. Ik probeer altijd het beste eruit te halen en daarbij ook te genieten. Ik vind dat de band een mooie prestatie heeft geleverd en we hebben een uitstekende voorbereiding gehad. De band klonk mooi op het podium, maar blijkbaar waren er net iets teveel mankementen voor een top 3 klassering. Als ik win respecteer ik het oordeel van de jury dus dat moet je ook doen als je vijfde wordt. De vakkundige jury heeft deze keuze niet voor niets gemaakt.
Dan naar Gloria Deï, want de samenwerking met dit orkest is bijna ongelooflijk. Na de winst op het WMC, nu ook meteen de 1e divisie op de NBK. Welke elementen zijn het belangrijkst in deze resultaten? Eerder noemde je al een nagenoeg complete bezetting, goede repetitieopkomst, hoog speelniveau en muzikale intelligentie.
Wat daar gebeurd is afgelopen jaar is heel bijzonder en had ik vooraf niet durven dromen. Onze samenwerking gaat geweldig en hoe dat komt? Ik weet het niet precies, maar ik denk dat het vertrouwen in elkaar het belangrijkste is. Ik voel me op mijn gemak tijdens de repetities en andersom ook, schijnt. Ondanks dat de leden kritisch zijn op zichzelf en soms ook op mij met bijvoorbeeld een muzikale keuze gaat alles in goede harmonie. Het is geen vingertje wijzen, maar met elkaar het mooiste en beste eruit halen wat erin zit. Je moet muzikanten niet de mond snoeren. Het is juist heel belangrijk dat ze meedenken en betrokken zijn bij de muziek. Er zitten tientallen jaren aan ervaring binnen de band en daar kan je als dirigent gebruik van maken. Als uiteindelijk de keuze van de dirigent maar wordt gerespecteerd.
Wat verwacht je van de toekomst kijkend naar Gloria Deï? Heeft het orkest de potentie om door te groeien naar de kampioensdivisie? Of, anders gevraagd, is die ambitie er?
De kampioensdivisie is absoluut geen optie en geen doel. Ten eerste is het muzikale gat veel te groot tussen de eerste en kampioensdivisie. Daar komt bij dat enkele leden van ons bij de Wâldsang spelen en dat veroorzaakt een praktisch probleem. Mijn persoonlijke doel is de club handhaven in de top drie van de eerste divisie de komende jaren. Aan de top komen is één ding, maar aan de top blijven moet nog worden bewezen. Daar gaan we ons best voor doen.
Nog even terugijkend naar het NKB-weekeinde; zijn er voor jou naast de vele positieve zaken ook zaken te vermelden die aandacht vereisen? Dat kan organisatorisch/praktisch zijn, maar ook kijkend naar de sector.
Organisatorisch liep het volgens mij voortreffelijk. Dat verdient een groot compliment. Ik wil wel een ding opmerken waar ik mij wat druk om heb gemaakt. Dat is de inspeelruimte. Die is veel te krap en daar komt bij dat de temperatuur tropische cijfers begon aan te nemen naarmate de dag vorderde. Er is zelfs een muzikant van één van mijn orkesten tijdens het inspelen de zaal uit gegaan. In combinatie met zijn astma kreeg deze persoon het te benauwd. De organisatie zal een goede reden hebben om hier in te spelen, maar ik hoop dat het in de toekomst wordt opgelost.