Optreden Brassband Limburg op NBK
Limburg opent met een overtuigend tempo. De cornetten zijn niet even trefzeker in het begin. De verstaanbaarheid van de kleine notenwaarden wil niet overal lukken. De fff-gedeelten brengt de band met zeer veel overtuiging.
Flugelsolo is helaas niet overal stabiel. Solo hoorn en sopraancornetsoli zijn prachtig van sfeer. In het Duke of the Franks-gedeelte speelt de stemming de band soms parten, zeker in de soli. Ook in Elegy 1 een mooie basklank in de groep, stemming blijft een uitdaging. In grote tutti's (zoals opening Ad Arma) spreidt de band een balans tentoon die dominant is in de baskant. Field drum is ondanks de dynamiek piano vrij fors. De details vallen wat weg in de grote tutti's.
Elegy 2. Dirigent Renato Meli kiest voor een ruime interpratie van pianissimo voor de hoorns. Er valt hier veel te genieten in dit gedeelte, band en dirigent brengen hier een prachtige sound! Het Magna Frisia-gedeelte klinkt rond van klank, maar opnieuw wil de balans wat in het voordeel van de baskant van de band uitvallen.
Een passievolle uitvoering, waarbij de dirigent bewust kiest voor wat meer klank dan werkelijke pianissimi.