Optreden de Nije Bazún op NBK
De hoorn van de Nije Bazún zet met een zeer gedragen solo Albinus Variations prachtig op. Het tempo moderato deciso is aan de forse kant t.o.v. het voorgeschreven tempo. In de snelle tempi is voor een stapje extra gekozen, maar dat gaat ten koste van de articulatie en precisie in de band. Het zorgt wel voor een drive in het orkest.
Ook hier wordt ervoor gekozen niet te gaan staan bij de solo's ondanks de voorschriften. De dirigent laat alle vrijheid aan de solisten en dit pakt in dit geval prima uit, knap werk van de euphonium en de cornet. De begeleidende inzetten onder de solo worden wat onrustig ingezet, hier laat de band iets liggen. Dat is jammer, want het is een zeer boeiende uitvoering. Bij maat 205 worden de grenzen van het forte opgezocht, het is aan de stevige kant.
De straight mute passage tussen trombones en cornetten zorgt ook hier voor lichte stemmingsproblemen. In het koraal zorgt de techniek voor een licht opgejaagd gevoel. Het uithoudingsvermogen van de muzikanten wordt danig op de proef gesteld in Albinus Variations blijkt nog eens. Het is zeer boeiende muziek, maar vergt in deze divisie absoluut het uitsterste van de muzikanten.
Een mooie uitvoering van een inspirerend muziekstuk.
