WMC Test-piece uitvoeringen (deel 2)

Contest Music komt volgens de componist voort uit drie ‘compositie-oefeningen’ welke hij begin jaren ’50 schreef. Later pas vervolmaakte de componist het werk; de sobere schoonheid van het werk is een constructie van elementair proces - of zelfs een deconstructie van klassieke normen; de uiterlijke bewegingen ontwikkelen zich voortdurend, de centrale kern blijft in lyrische statie. Geen noot is misplaatst; van het omgekeerd losmaken van het openingsmateriaal in het eerste deel tot de dubbelzinnige verlangens van het middendeel en de glorieuze scherpzinnigheid van de finale.
Het werk beleefde haar wedstrijdpremiere op het Europees Kampioenschap in 1978 (Sola Brass, en werd daarna verplicht tijdens de Finale in Londen in het jaar 1982.

Juryleden Jan Van der Roost, Robert Childs en Florent Didier jureren de test-pieces.

Brass Band Willebroek - Frans Violet

Titelverdedigers Brass band Willebroek start hun eerste deel met die kenmerkende volle sound. Tempo ietwat aan de lage kant, maar verder is veel detail hoorbaar en de balans is dik in orde (inclusief slagwerk). 

Deel twee start met uitstekend stemmende trombones waarop de cornet-lijn prachtig de muzikale lijn oppakt. Een paar hele kleine oneffenheden volgen, maar het ademt rust en vertrouwen uit en in alle stemmen wordt muziek gemaakt. Goed dempergebruik ook! Zeer muzikaal ook zoals de solisten hun passages spelen. Dynamisch worden ook de grenzen opgezocht. 

Deel drie start strak en in een mooi tempo; klank blijft mooi sonore klinken. Alle lijnen worden zeer goed en precies gespeeld, en de fortissimo’s zijn vol maar zeker niet 'over the top’. Wat een detail en wat een gelaagdheid in alle stemmen, dat maakt deze uitvoering een heel bijzondere!

Namens de band spreekt Lode Violet over de aanloop naar dit evenement waarbij de beschikbare tijd in verband met de volle agenda relatief klein was. Ook Lode spreekt over de stijl van Contest Music die toch wel afwijkend blijkt te zijn dan de hedendaagse composities. Met de uitvoering is hij zeker blij, en kijkt uit naar dag twee!

James Madison Universaty Brass Band - Kevin Stees

Gevormd in 2000 kende deze Universiteits Brass Band een sterke groei en behoort al meerdere jaren tot de top van brass bands in de Verenigde Staten.

De start van het eerste deel laat een helder klinkend orkest horen waarbij helaas wat storende en ontstemmende inzetten hoorbaar zijn. De kwetsbare zijde van het orkest is in deze compositie duidelijk hoorbaar. De open schrijfwijze van de componist vraagt van elke muzikant veel kwaliteiten.
Het vervolg van het eerste deel settelt de band wat meer en komt meer in haar spel.

Een ietwat onwennige start van het tweede deel door de trombones gevolgd door de cornet-lijn welke geen risico neemt en de dynamiek ruimschoots overschrijdt. De flugel laat een mooie passage horen gevolgd door een safe spelende soprano. Het tempo ligt vrij hoog en daardoor doet het spel onrustig aan. Solistisch laat men weinig stellen vallen (uitstekende principal solo-cornet). Het vertrouwen groeit en de band verteld haar verhaal, wel blijft de stemming een wat storende factor.

Het vivo tempo van deel 3 is treffend; de articulatie wijkt ietwat af van de score (marcato). Het samenspel en techniek zijn in dit deel goed voor elkaar. Men haalt het beste uit zichzelf naar boven en weet het werk met veel energie en wilskracht boeiend af te sluiten.

Brass Band Schoonhoven - Paul Holland

Deel 1 Overtuigende start van de band, fijn tempo ook. Mooie lyrische lijnen klinken en ook dynamisch zijn er duidelijk verschillen hoorbaar. De trombone solo kent een wat sterke begeleiding, maar het blijft overtuigend klinken. Een zeer strak en exact eerste deel sluit de band stijlvol af.

Trombones starten zeer treffend het tweede deel; wat volgt is vloeiend en sfeervol spel. Wel zou de zachte dynamiek nog wat meer mogen worden opgezocht. Het deel kent veel karakter en muzikale momenten. Mooie verschillen in dynamiek in het middenstuk van dit deel. Solisten zijn allen uitstekend! Mooie afsluiting ook.

Veel dynamiek ook weer bij aanvang van deel drie. Een ietwat lager tempo dan voorgeschreven, maar ook hier is veel aandacht voor techniek en dynamiek. Vanaf L is het tempo iets sneller waardoor de muziek meer vloeit. Een uitvoering met zeer veel energie en een spetterend slot. Een mooie afsluiting van deze dag!

Na afloop sprak Paul zijn tevredenheid uit; bijna alles liep volgens plan en dan kun je niet meer dan tevreden zijn.