EBBC Own Choice 4. the cooperation band stijgt boven zichzelf uit

Het werk van Simon Dobson is een emotioneel portret van het muzikale, sociale en politieke leven van de Hongaarse componist Bela Bartok. Het is een eerbetoon aan zijn vroege werk op de Balkan, waarin hij volksmelodieën en liedtradities opnam die spoedig door de verschrikkingen van nazi-Duitsland zouden worden verteerd, evenals aan zijn moeilijke tijd in Amerika, waar zijn liefde voor jazz bleek een eenzame troost te zijn in een leven van toenemende isolatie.

Een fijne opening van de band, waarbij Mike Fowles met scherpe gebaren de eerste maten dirigeerde. Een bassolo die niet helemaal puntgaaf was, leidt ons naar de Manic Dance. Goede passages volgen, soms is de balans een beetje verstoord, maar stijl heeft het zeker.

In Night Music goede solo bijdragen van flugelhorn en trombone. De balans met de begeleiding is goed gekozen. Na vibrafoon en bariton volgt dan de prachtige melodie op euphonium. Het gaat net goed met de hoogste noot. De muziek heeft sfeer maar valt aan het eind een beetje weg. In Fight or Flight in het meno mosso past het net niet met het slagwerk. Daarna neemt Fowles een hoog tempo op weg naar het einde. In de finale staat de muziek enigszins geparkeerd. Dirigent en band zijn erg blij met de uitvoering en terecht.

Een zeer slimme en gelukte uitvoering van Dobson's tour-de-force.  Dat we net twee uitvoeringen hebben gehoord van een wel heel speciaal niveau doet daar niets aan af.