Geheel verschillende werken tijdens finale European Composer's Competition

Drie werken worden in de finale gespeeld door de Grimethorpe Colliery Band onder leiding van David Thornton. Uit de 13 inzendingen zijn de werken van Andy Wareham, Theo Rossier en Thibaut Bruniaux overgebleven.

De jury bestaat uit Jan de Haan (NL), Philip Wilby en Kenneth Hesketh (beide VK).

Grimethorpe Colliery Band, opgericht in 1917, is een legendarische naam in de brassbandwereld. De successen van de band omvatten 16 Brass in Concert Championship-titels, 11 regionale Yorkshire kampioenschappen, twee Engelse Nationale Kampioenschappen, vier keer British Open Champion en vier keer Kampioen Band van Groot-Brittannië. 

Machiavelli: Ruminations on ‘The Prince’ (Andy Wareham, geb.datum 16/11/1994, Southampton)
Ruminations zijn overpeinzingen. Zoals de titel van het werk suggereert, is de muziek geïnspireerd op een historische tekst genaamd 'The Prince' van Niccolò Machiavelli. Machiavelli was een 15e-eeuwse Florentijnse filosoof, diplomaat, historicus en toneelschrijver. De muziek zelf is gestructureerd in drie hoofdacts, voorafgegaan door een proloog. Elke handeling reflecteert op een belangrijke context rond het schrijven van het boek. De Medici-familie, Machiavelli's verbanning naar zijn Sant'Andrea-boerderij en het laatste deel, 'Virtù Vince Fortuna' ('Kracht boven geluk'), dat de impact vertegenwoordigt die Machiavelli's leringen in 'The Prince' nog steeds hebben.

Een werk dat zeker in het begin wist te boeien, met goede opbouw en interessante solo's. Het ensemble naast het orkest had de functie van een vroeg barok koor in de San Marco. Later in het werk, moest vooral de dirigent erg hard werken om ritmische figuren van de band gedaan te krijgen. De muziek kwam minder van het podium af en had minder te vertellen. Het gebruik van het drumstel onder wat licht klassieke melodieën deed het voor mij niet meer.

Stendhal’s Syndrome (Theo Rossier, geb.datum 11/06/2002, Lausanne)
Stendhall's Syndrome of Florence Syndrome is een psychosomatische aandoening die gepaard gaat met een snelle hartslag, flauwvallen, verwarring en zelfs hallucinaties, die naar verluidt optreedt wanneer individuen worden blootgesteld aan objecten, kunstwerken of verschijnselen van grote schoonheid en oudheid

Een hoogst interessant werk waarin allerlei emoties op spannende manier werden verklankt. Groots en indrukwekkend, maar ook dromerig en surrealistisch. Prachtige solo's en motieven die je verwacht van Elgar Howarth. Weet de patient er steeds beter mee om te gaan? Nee dus, het werk eindigt na weer een passing-out met en kort en voor mij overbodig coda, dat ook nog majeur eindigt. 

Insecurity (Thibaut Bruniaux, van 24/12/1987, Valenciennes)
Ik schreef dit stuk in december 2021. Door covid en de gevolgen ervan voor onze muzikale activiteiten, tekenen van oorlog in Oekraïne,… heel wat verontrustend nieuws. Dat maakte me angstig en niet erg optimistisch. "Insecurity" verbeeldt deze specifieke gevoelens. De sfeer beweegt altijd tussen angstige momenten en enkele nostalgische maten die klinken als herinneringen aan een verloren verleden, "de goede oude tijd". "Ik denk dat ik een probleem heb met nostalgie en dat de tijd snel gaat, het is een terugkerend thema in mijn leven en in mijn muziek."

Vanaf de eerste noot is de spanning voelbaar. Goede opbouw en een goede structuur in het werk, in een zeer toegankelijk idioom, soms wat te nostalgisch en gedateerd. Duidelijke citaten zijn er in het werk terug te vinden van Van Der Roost, Neurohr en Sparke. Gedurende het werk verflauwt de aandacht enigszins. 

Later horen we wie de juryprijs, de publieksprijs en de bandprijs heeft gewonnen.