Brassband Willebroek verbluft met Other Lives

Een Belgische deelnemer zal er over drie weken in Birmingham niet bij zijn. Mooi om enkele Belgische toppers vandaag hier te hebben en recordkampioen Willebroek zit nu op het podium.  

Goldhorn - Simon Van Hoecke
We horen de diagonalen uit de partituur opnieuw voorbij komen. Dirigent Frans Violet heeft voor meer contrasten gekozen en dat brengt de partituur meer tot leven.

De gouden hoorns van Goldhorn waren de sleutel tot een schat verborgen in de bergen rond Triglav. Een jonge en dappere jager uit de Trenta-vallei werd verliefd op een mooi meisje en wist haar hart te winnen door haar prachtige bloemen te brengen. Op een dag kwam er echter een rijke koopman uit Venetië langs en probeerde haar aandacht te trekken door haar gouden sieraden te geven en met haar te dansen. Toen de jager het meisje naderde, bespotte ze hem. De jager was wanhopig en vertrok. Overreden door een andere jager, de groene jager genaamd, die het lot van verschillende eerlijke jongens zou hebben bewerkstelligd, besloot hij diezelfde nacht Goldhorn te gaan zoeken en zijn schat op te eisen. In de ochtend vonden ze het dier, schoten het en achtervolgden het.

De muziek krijgt een reuze opbouw naar het slot toe, niet alleen dynamisch, maar ook in tempo. De zeggingskracht van de muziek geeft ons een uitgebreidere uitleg van dit werk.

Other Lives - Oliver Waespi

Other Lives werd geschreven in opdracht van de Valaisia Brass Band uit Zwitserland. De donkere akkoorden aan het begin van dit werk zijn afgeleid van ‘Der Doppelgänger’, een van de late liederen van Franz Schubert. Na een korte opening begint de muziek te versnellen en haar eigen vorm te vinden, waarbij ze zich geleidelijk van de inleiding verwijdert. Het complete eerste deel, ‘Rage’, is intens bewogen van karakter. Het daaropvolgende ‘Reflection’ keert terug naar de aanvankelijke akkoordenprogressie, met daarna een reeks wisselende solo’s die in een trager tempo de tijd en ruimte verkennen. Na nog een muzikale golf valt de muziek bijna stil en maakt dan plaats voor het derde deel, Redemption. Hier ontvouwt zich een klankenveld met een verwijzing naar een ander stuk van Schubert: ‘Rückblick’. Na dit afscheid brengt een abstracte muzikale transformatie een emotionele verandering teweeg. De aanvankelijke motieven worden omgevormd tot een veel lichter harmonisch landschap. Bovendien wordt de geladen stemming in Renewal, het laatste deel van het werk, getransformeerd tot er een energieke sfeer van uitgaat. 

De machtige klank van deze band in de opening van het werk valt direct op. In Rage worden we getrakteerd op allerlei associaties met oudere Britse werken, maar ook met andere bekende werken van Waespi. Vooral de wijze van uitvoering zorgt voor deze associaties, wat een sound! Dit intens moeilijke werk, dat alle grenzen van het mogelijke opzoekt, is zo spectaculair om naar te luisteren. De jazzy cornetsolo wordt schijnbaar moeiteloos neergezet. Andere solo's zo overtuigend gespeelt, alleen de kleinste foutjes in de begeleiding vallen soms op. De emotionele verandering in de sfeer is zo goed getroffen. De muziek spreekt tot je. Het laatste deel bevat de typische Waespi behandeling van het repertoire. Solistische bijdrage van cornet, euphonium, tuba en vooral de trombone brengen ons in stelling om de finale te ondergaan. En dan gaat het los. Een majesteuze melodie met techniek onder motorkap en de overtreffende versnelling brengen het werk tot een eind.

Opening Night in Las Vegas - Reid Gilje
Gelukkig krijgen we nog een toetje van de band. Een feel good werkje van de Noorse meester Reid Gilje vol amusante elementen. Een groot applaus is dik verdiend.