Terugblik op de NBK

De Nederlandse Brassband Kampioenschappen liggen alweer ruim een maand achter ons. In alle opzichten was het bijzonder. Als evenement op zichzelf, maar nu ook zeker vanwege het feit dat dit kampioenschap in deze coronatijd toch door kon gaan. Op dit moment ziet de wereld er al weer heel anders uit dan in het laatste weekend van oktober. We zien om ons heen dat concerten en festivals, nationaal en internationaal, niet door gaan en de recente ontwikkelingen stemmen ook niet heel hoopvol. Zo moesten onze zuiderburen kort geleden het kampioenschap op het laatste moment annuleren. Laten we daarom nog een keer nagenieten van de Nederlandse Brassband Kampioenschappen 2021.

Vroege start
Zaterdagmorgen, zo rond 7:00 uur in de ochtend, is het op het Vredenburg in Utrecht altijd al een drukte van belang in verband met de voorbereidingen van de markt. Op een steenworp afstand, bij Tivoli-Vredenburg, is het normaal om deze tijd nog rustig, maar niet op zaterdag 30 oktober. De deuren staan open en er lopen mensen met blaasinstrumenten naar binnen. Na twee jaar staan de Nederlandse Brassband Kampioenschappen weer op het punt van beginnen met een zeer bijzondere editie. Op één dag, 14 uur lang, optredens van maar liefst 31 brassbands! Ongeveer 1000 muzikanten brengen blaasmuziek van een hoog niveau. Bij het betreden van de catacomben klonken al de tonen van een aantal Hymn Tunes van de eerste band die om 8.30 uur moest optreden. Respect voor de muzikanten van deze band uit Burum. De muzikanten waren heel vroeg uit de veren om binnen 10 minuten de topprestatie van het jaar te leveren.

Vijf wereldpremières
Het was een muzikaal evenement met vijf wereldpremières. Tjeerd Nijhof met Green in de vierde divisie. The Final Frontier van Geert Jan Kroon in de derde divisie. Hendrik Jan de Boer tekende in de tweede divisie voor het werk Signature: Fantasy in two movements. Joop van Dijk nam de muzikanten van de eerste divisie met From San Marco Quarter mee naar het Venetië uit de renaissance. En .. last but not least …. de uitgestelde wereldpremière van The World Rejoicing van Edward Gregson. Het werk, geschreven in opdracht van vijf Europese brassbandorganisaties, zou vorig jaar de eerste uitvoering krijgen. Aanleiding voor deze opdracht was de 75e verjaardag van deze eminente brassband componist. Door de samenloop van de omstandigheden in de diverse Europese landen had Nederland tijdens de NBK de eer om de wereldpremière van dit werk te hebben.

Feest van de ontmoeting
De NBK was natuurlijk ook het feest van de ontmoeting. Vorig jaar werd het evenement geannuleerd net als veel concerten, festivals en concoursen. De leden van de ‘brass familie ‘ hadden dus veel bij te praten. De wandelgangen van Tivoli-Vredenburg zijn daar bij uitstek geschikt voor en daar werd dan ook dankbaar en veelvuldig gebruik van gemaakt.

Jurytent
Een bijzonder fenomeen bij de brassband kampioenschappen is de jury, die wordt ondergebracht in een tent, een black box. De juryleden kunnen de optredens dus alleen beluisteren. De naam van de band wordt bij het optreden niet genoemd, maar de deelnemers treden op onder een nummer. Zo wordt iedere schijn van partijdigheid vermeden. Overigens met een aantal buitenlandse juryleden is de kans daarop sowieso gering. Jan de Haan, een van de juryleden van het avondprogramma, gaf aan dat het een verademing was om de bands weer live te kunnen horen spelen en kwam tot de conclusie dat het gemiddelde niveau van de bands hoog was. Kevin Houben, het jurylid uit België kon dat beamen en liet zich ontvallen dat de klank in de tent, ondanks het doek rondom en in het dak, toch open en transparant was.

De uitslag
Heel normaal bij jurysporten zijn de discussies over de uitslag. Met name bij de kampioensdivisie is dit in de loop van de jaren uitgegroeid tot een traditie. Dit jaar was er verrassend veel consensus over de winnaar, Soli Brass uit Leeuwarden. Echter de klasseringen achter de winnaar waren na afloop uitgebreid onderwerp van gesprek en discussie.

Publieke belangstelling
Ook overdag bij de optredens in de lagere divisies is er ruime publieke belangstelling voor de optredens. Dit in tegenstelling tot veel concoursen waar vaak, naast de juryleden, alleen gespeeld wordt voor de eigen meegereisde achterban. Prettig voor de deelnemende bands die overdag spelen, want ook zij bieden optredens die de moeite meer dan waard zijn. In de avonduren kon het publiek genieten van het meesterwerk van Edward Gregson. The World Rejoicing heeft alles in zich om de deelnemers in deze afdeling goed te kunnen beoordelen en het was zeer interessant om de verschillende interpretaties van de 10 deelnemende bands te beluisteren.

Uitmuntende organisatie
Het organiseren van de Nederlandse Brassband Kampioenschappen is onder normale omstandigheden al geen sinecure, maar de organisatie van een dergelijk evenement in coronatijd is een topprestatie! Als toeschouwer en liefhebber van brassmuziek is de observatie dat alles vlot en probleemloos verliep, niet alleen in de zaal, op het podium en backstage, maar ook in en rond het hele gebouw van Tivoli-Vredenburg. Hulde voor de organisatie, maar ook voor het grote aantal vrijwilligers die de NBK 2021 weer mogelijk hebben gemaakt.

Met…verzin het maar…een ‘garderobe’ voor blaasinstrumenten. Zo konden de duizend muzikanten toch hun instrument met een gerust hart in bewaring geven om zonder zorgen te genieten van dit brassbandfeest. Zo gaat dat bij de Nederlandse Brassband Kampioenschappen.