Het debuut van een mooie samenwerking tussen Harmonie en Excelsior - Arend Gerds

Zo, wat een club! Het podium zit gelijk mooi vol. De opkomst had wat meer gericht op publiek en show mogen zijn.

De sopraansaxofoniste neemt ons gelijk mee naar de Keltische regionen. Het thema wordt hiermee goed ingeleid. In het samenspel goed aandacht houden voor de zuiverheid. Mooie drone beelden versterken het geheel.

Qua rechten is het moeilijk natuurlijk, maar bewegende beelden hadden het verhaal van Brave nog wel mooi kunnen ondersteunen. Veel verschillende speelstijlen klinken er in dit werk. Lekker ritmisch en een fijne flow.

Eigenlijk loopt het dan ook weer moeiteloos over in Lord Tullamore. Gevoelsmatig zoef je zo naar midden-Ierland. Technisch vernuftig gespeeld. Hou ook hier aandacht voor de zuiverheid.

Zonder pardon gaat het programma verder met Londonderry Air. Mooi vertolkt met veel inleving door de solist. Ook hier mag de begeleiding zachter, dan komt de solist beter naar voren. De solist vertrekt met stille trom, terwijl een applaus wel op zijn plaats was geweest, dan straks maar ;-)

We zijn inmiddels alweer bij het laatste werk van dit programma aanbeland; Jig van Gustav Holst brengt ons dichter bij de volksmuziek van de Britse eilanden. Door dit werk te spelen toont Harmonie/Excelsior aan dat “oude” muziek ook vandaag de dag nog goed in een programma past.

Een mooi slot van dit verdienstelijke optreden. Qua entertainment zou er wel wat meer aandacht aan gegeven kunnen worden. Een prachtig debuut.