Wisselend optreden van Martini Brassband

De Martini Brassband onder leiding van Rieks van der Velde sluit de tweede divsie af. De inzet blijft lastig en plaagt ook de Groningers een beetje. De Prologue die door de dirigent wordt neergezet kenmerkt zich vooral door dicht bij de partituur te blijven en vooral niet te veel uit te pakken. Die energie kun je later nog nodig hebben. Ook in de Toccata horen we duidelijke keuzes voor tempo en de hoofdzaken. Het misterioso is misschien wat aan de veilige kant. Het einde van het deel werkt.

Deel twee met de smaakvolle Elegy in B minor levert wat probleempjes op. Zuiverheid en samenspel zijn niet steeds optimaal. Er gaat wel veel zeggingskracht uit van de muziek, maar de band heeft het op sommige punten lastig. De muziek van Tarantella & Apotheosis doet denken aan de Toccata van het eerste deel, maar nu in een tertiaire maatsoort. Ook hier een Ritmico waarin de componist verder zijn materiaal uitbouwt in opbouw naar de Epilogue. De band worstelt wat met de tempi en het samenspel met het slagwerk.

De muzikale lijn zakt een beetje weg alvorens de Epilogue de band een kans geeft op een fraai slot en die kans wordt gegrepen.