Benny Wiame op weg naar de NBK

Wat was de reden om in te gaan op de uitnodiging om Brassband Schoonhoven opnieuw te dirigeren?

Ik heb steeds graag met BBS gewerkt en ik heb heel veel leuke herinneringen. Het is een band met hardwerkende mensen die heel graag goed willen spelen en dat is ook wat ik graag wil. Dat is dus denk ik de hoofdreden om ja te zeggen.

Was je verrast dat het verzoek kwam?

Ik heb nog altijd goede contacten met sommige leden van de club. Ze komen elk jaar wel eens naar België om onder het genot van lekker eten en goede wijn wat bij te praten over van alles en nog wat en uiteraard ook om over BBS en de brassbandscene te praten. Dus verrast was ik niet, maar ik vond hun verzoek wel prettig klinken, dat wel.

Je bent eerder dirigent geweest van deze band; is er enige parralel te trekken met de eerste periode en nu?

BBS is nog steeds zoals in 2000 tot en met 2007 toen ik dirigent was. Het is een club die erg goed georganiseerd is en elke repetitie vooruit wil. Dat is nu niet anders.

Werken met een band met een flinke statuur én verwachtingen van de buitenwacht. Wat doet dat met je?

Niets, ik probeer gewoon mooie muziek te maken en samen met de band een mooi muzikaal verhaal te vertellen. Als dat lukt dan voelt iedereen dat en dan kan zowel het publiek als de band genieten. Daar gaat het volgens mij om.

Nu je onderweg bent met het orkest; wat zijn je eerste gedachten als je terugkijkt?

BBS is een band die mij energie geeft en die hoop ik terug te kunnen geven aan de band in de hoop dat zij deze vibes op hun beurt aan het publiek kunnen overbrengen.(of aan de heren in de box)

Wat was eigenlijk je laatste dirigeerklus?
Ik dirigeer het koperensemble van Luca School of Arts in Leuven waar ik les geef. Voor de rest doe ik af en toe wat gastrepetities bij verschillende orkesten, maar een vaste club heb ik niet meer.

Merk je verschillen op tussen de Belgische en Nederlandse brassbands?

Geen idee, want ik kan niet zo goed vergelijken. Zoals ik al eerder zei is BBS een groep die goed geleid wordt en iedereen wil heel graag beter worden en doet daarvoor zijn uiterste best. Belangrijke dingen om als club vooruit te kunnen, wat wel eens mank loopt bij andere orkesten.

Wat kun je zeggen over het werk van Gregson; is het een goede testpiece? 

Jazeker, het is een werk waar alle muzikanten graag aan werken heb ik de indruk. Gregson heeft ook niet niet te “ver gezocht” om toch weer wat nieuws te schrijven. Niemand verveelt zich en met mooie soli en veel techniek is het een muzikale challenge voor iedereen. Een uitdaging voor de bands is dat Gregson soms vraagt “symfonisch” te klinken en om met “non-vibrato“ te spelen en dat lukt ons al best aardig!