Belgische orkesten en koren wachten nog op groen licht
In onderstaand artikel reageert Algemeen directeur Vlamo Jan Matthys op de uitgestelde start van het Belgische culturele leven.
Flashback naar 3 juni. Reeds enkele weken worden we warm gemaakt voor de heropstart van het culturele leven in Vlaanderen. Het besef groeit overal dat niet enkel het economische leven een heropstart verdient. Ook het sociale en culturele leven snakt ernaar om opnieuw aan de slag te gaan. De coronacrisis dwong ons allemaal om even stil te staan bij wat écht belangrijk is in het leven. En dan komen zorg, cultuur en het sociale leven heel snel bovendrijven. Iedereen heeft begrip voor de voorzorgsmaatregelen die getroffen moeten worden om de volksgezondheid te vrijwaren, maar dat het kriebelt en jeukt over het hele lichaam is duidelijk. De muziekmicrobe is namelijk even hardnekkig als het coronavirus, alleen brengt deze microbe leven in de brouwerij, in plaats van dood en droefenis.
VLAMO, de organisatie die het amateurorkestleven in Vlaanderen ondersteunt, is al weken in overleg met het kabinet van de minister van cultuur, met experten, met de belangenbehartiger De Federatie, met de collega-amateurkunstenorganisaties, met buitenlandse organisaties en tal van andere stakeholders. We voelen dat we in een constructief verhaal zitten, onze protocollen zijn klaar voor verdere bespreking en we krijgen signalen dat een heropstart voor onze sector er zit aan te komen. Het waren de muzikanten en zangers die als eerste op straat kwamen om elke avond steun te betuigen aan de zorgsector en zo de samenleving meenamen in een verbindend verhaal. Snel werd duidelijk dat de meer dan 62.000 muzikanten een echte positieve impact kunnen hebben op de samenleving. De dagelijkse muzikale compilatiefilmpjes na het journaal zijn telkens een opsteker voor de hele bevolking. Maar na alle digitale experimenten is het nu stilaan weer tijd voor het échte werk. Samen creëren, samen spelen, samen zijn.
Vervolgens krijgen we 3 juni op de persconferentie van de Nationale Veiligheidsraad – eerlijk gezegd een beetje onverwacht – te horen dat het culturele leven vanaf 8 juni mag heropstarten, in groepjes van maximum 20 personen en onder bepaalde voorwaarden. Hoera! Dit nieuws maakt tienduizenden muzikale harten blij! De sleutel is omgedraaid en onze geliefde sector kan naar eerste versnelling schakelen.
Maar dan volgt snel een koude douche. Een verhaal met meer wendingen dan een wenteltrap. Het snel beloofde overleg om de protocollen te verfijnen en te valideren – een detail zo dacht iedereen – wordt dag na dag uitgesteld. Het positieve gevoel van constructief samenwerken slaat om in ongeloof. Hoe kan dit zo onvoorbereid aangepakt worden? Waarom is er geen afstemming tussen ministers en overheden? Wat vindt de GEES hier over? We hebben drie maand de tijd gehad om dit momentum voor te bereiden, maar nee. Er wordt beslist om eerst nog een basisprotocol te schrijven voor de hele sector. En in dat basisprotocol staat droogweg dat koren en blaasorkesten niet mogen heropstarten. Punt.
Na de hoopgevende mededeling van de Nationale Veiligheidsraad komt zoiets heel pijnlijk over. We hopen met de hele sector dat het overleg van volgende week duidelijkheid zal verschaffen over de discipline-eigen maatregelen en over een perspectief voor die 2000 koren en orkesten. Laat alstublieft de culturele motor van onze samenleving opnieuw aanslaan! De valse start ligt achter ons, maar hopelijk kunnen we vanaf nu snel en veilig schakelen.
