NBK Kamp.divisie band 4 Een hartelijk applaus voor de uitvoering van Amsterdam Brass
Vienna Nights is genadeloos. Het eerste deel geeft twee lagen muziek met twaalftoonreeksen. De bovenlaag zeer technisch. Zeer moeilijk om het precies te laten horen en Amsterdam Brass lukt het maar ten dele. Mozart's thema krijgt een afwijkende articulatie, het werkt niet echt. De variatie 2 gaat Amsterdam beter af, hier is wel veel detail te horen. Café Life haalt niet helemaal het tempo, maar heeft wel sfeer.
In Crosstalk vallen er harde woorden, waarna de stemming even niet meer optimaal is. De es-bas speelt erg stijlvol. De volgende Gallop is niet overdreven snel opgezet door dirigent Paul van Gils en geeft de band de gelegenheid alles fijn te laten horen, toch loopt het nog vol aan het eind van deze variatie.
Don Giovanni heeft wel flink gedronken maar ladderzat is hij nu ook weer niet. De droom is dan ook niet zo vreselijk eng. De boodschappers doen wel hun werk en lichten het publiek in over de escapades. We krijgen een net verteld verhaal op de mouw gespeld. De grap (cheeky!) wordt uiteindelijk wel heel zachtjes verteld en wordt door weinigen verstaan.
Dan op naar het slotdeel waarin de es-cornettist nog even zijn instrument heeft verruild voor een piccolo-trompet. Een stevig einde levert een verdiend groot applaus op van de goed gevulde zaal.
