NBK Kamp.divisie band 2 Licht komische dramatiek bij Altena Brass

Altena Brass heeft tegenwoordig Ward de Ketelaere op de bok staan. De Belgische markante dirigent en slagwerker zet de band in gang. De figuratieve  laag is niet echt goed te volgen in Freud's Dreams. Het thema wordt erg log wanneer het groot koper inzet. De eerste variatie krijgt een opvallende versnelling die maar ten dele in de score staat vermeld. Café Life krijgt wel het voorgeschreven tempo. In Duettino wordt er plots een maat verlengd door de triolen als achtsten te spelen. Variatie 6 vraagt weer veel van de band in technisch opzicht. Crosstalk krijgt wat meer tempo. De es-bas solo in de soliloquy heeft een licht komische uitstraling in de speelwijze, en die solo wordt prima gespeeld.

Don Giovanni heeft hier wat meer last van zijn dronkenschap en de boze droom die volgt is een ernstige zaak. De solisten weten wel de nodige drama te brengen en de begeleiding laat zich allerminst onbetuigd. De trombones zijn scary. De cornetten hebben weinig met de zaak en doen hun zegje, ook de euphoniums voelen weinig medeleven, dan hebben we gelukkig altijd nog de hoorngroep en daar kun je wel een beetje gevoel kwijt. Het bassenduet is raak en sfeervol. De herhaling van de galop gaat in een zeer hoog tempo met staande trombones. 

We komen in een zeer hoog tempo de Finale Alla Turca binnen en dat komt de band in de fuga duur te staan. Diverse passages zijn niet meer te spelen voor deze band en het samenspel loopt averij op. Van een versnelling komt het dan ook niet meer en het enige dat rest is het werk uitspelen.