De verplichte werken in België: Kampioensafdeling REwrite RElapse

De kampioensafdeling heeft een geheel nieuw werk van Stan Nieuwenhuis opgedragen gekregen. Voor de première werd het werk al ingezonden naar de Swiss Brass Band Association Composition Competition waar het de tweede prijs won.

REwrite RElapse - Stan Nieuwenhuis
De wereld waarin we vandaag de dag leven is enorm complex. Ondanks alle vooruitgang blijven we in de val lopen van polarisatie en conflicten. Na de Tweede Wereldoorlog was iedereen het erover eens: dit zou nooit meer gebeuren. De wortels van deze overtuiging lijken elke dag losser te komen. Te vaak horen we dezelfde woorden en uitdrukkingen die we in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog hebben gehoord. 
 
Sociale media verdelen en polariseren minstens zoveel als ze mensen verbinden. Het moet echter gezegd worden dat elk van deze conflicten ook een positievere tegenbeweging initieert. Het kwaad is volhardend en soms lijkt het alsof negatieve krachten het overnemen, maar tot nu toe zijn oprechte liefde en respect onoverwinnelijk. De enige vraag is: hoe lang gaan ze mee en hoever zal de negativiteit het dit keer overnemen? 
 
REWrite staat voor een hernieuwd gevoel van hoop, in de hoop het verhaal opnieuw te schrijven, maar anders deze keer. Opnieuw instorten betekent keer op keer terugkeren naar slechte gewoontes. 

REWrite RElapse begint en eindigt met een visie van een vredige, zachte wereld. Op zachte golven van lucht en op  gedempte koperklanken bewegen euphonium en flugelhorn vrijelijk. Het REwrite-thema is erg consonant en is gevuld met warme harmonieën. Het instort-thema daarentegen is erg dissonant, streng en wispelturig. Het hoofdthema dat de haat symboliseert, presenteert zichzelf aanvankelijk vol vertrouwen en arrogant en keert 5 keer terug in verschillende contrasterende variaties. Nerveus, relaxter met een zekere groove, maar ook miserabel en paranoide. De onrust steeds gesymboliseerd in de veelvuldige afwisseling van maatsoorten. Tussen de 4e en 5e variatie komt het thema dat liefde en vrede vertegenwoordigt tot bloei. Het bouwt stilletjes aan op tot een grote climax en lijkt het laatste woord te hebben in het stuk. Op dat moment neemt de 5e en laatste variant van het haatzaaiende thema het furieus en heftig over. Net als de chaos alles lijkt te omvatten, krijgt de vrede toch de overhand en van de heftige fortissimo's blijven uiteindelijk de oorspronkelijke golven van lucht en de allerzachtste dynamieken over. 

Stan Nieuwenhuis put uit de veranderende wereld waarin hij leeft en waar hij deel van uitmaakt. Het contrast tussen een vredig dagelijks bestaan ​​en de enorme spanningen in de wereld waarin we allen leven, zijn een constante bron van inspiratie voor hem.