Handel in the Band; Anno Appelo haalt het maximale eruit
Het begin van Handel in the Band kent enige twijfel. Voor de overgang naar Allegro con moto overheerst de bassectie waardoor het middenregister niet doorkomt. De doorzichtigheid en samenspel komen onder druk te staan; het spel is te grof in de verschillende partijen. Het Adagio con moto kent een zeer speels karakter, maar past niet bij de dynamiek waardoor het niet het gewenste resultaat brengt. Het meno mosso is prachtig van klank; echter, de dynamiek doet het orkest opnieuw de das om. Prachtige trombone solist, de overgang naar Vivo kent echter wat vlekjes. Het Vivo kent een snelle opzet en blijft wel mooi binnen de lijntjes. De trombonist is opnieuw prachtig aanwezig in het Grave, mooi van sound en intentie.
Na een mooi uitgewerkt middendeel komen de solisten niet helemaal ongeschonden door de score; echter, Anno Appelo probeert de band op alle mogelijke manieren tot grotere hoogten te brengen. Of dit tot zijn tweede dagsucces zal leiden?
