NBK 2018 4e divisie: Zeer uiteenlopende uitvoeringen van bijzonder lastig werk

9 bands hebben de Second Suite ten gehore gebracht en misschien was het voor een aantal wel wat te veel van het goede. De uitvoering waren zeer verschillend. Een aantal in een zeer hoog tempo, andere zeer gecontroleerd. Er waren uitdagingen bij die vrijwel niemand wist te overwinnen. Gelukkig waren er ook verrassingen. De uitslag volgt na de 3e divisie. 

9 De Bazuin Triemen-Westergeest (Hille van Hijum):  De Bazuin wat plichtmatig
Een voorzichtige opening wordt gevolgd door een versnelling en ook bij De Bazuin moeten de zenuwen even onder controle komen. Het spel is niet altijd verzorgd, ook niet in het Da Capo van de March. Vooral in de stemming is er nog te winnen. Ook het tweede deel heeft hier onder te lijden. De band leeft op in The Fantasia on the Dargason en geeft een nette uitvoering van dit deel. Toch blijft het allemaal een beetje te plichtmatig klinken. 

8 Pro Rege B Heerenveen (Martine Reijenga): Pro Rege B zorgt voor positieve verrassing
Martine Reijenga kiest ervoor om direct met haar muzikanten het podium op te komen. Pro Rege B is terug, na een afwezigheid van 27 jaar, op het podium van de NBK. Met een heerlijk volle band is de band hier zeker niet alleen omdat de 4e divisie nu een open klasse is. Vol overtuiging wordt de March gespeeld. Een prima eerste deel. 
Pro Rege doet iets dat nog niemand gelukt is. Een werkelijk prachtige opening van het tweede deel. Hier staat een dirigente die weet hoe ze deze jeugdige band moet instrueren. Dit is een hele goede uitvoering.  
The Song of The Blacksmith begint met een vlekje en klinkt wat dik in de articulatie. Ook hier komt weer leven in en de band eindigt uitbundig.  
In het slotdeel zet de band de lijn voort. Levendig en mooi in balans. Pro Rege B mag ontzettend trots zijn op dit geweldige ‘debuut’. Wat een positieve verrassing!

7 Soli Deo Gloria De Tike (Titus van der Woude): Goed gekozen opening van SDG De Tike 
En wat een mooie opening in een prachtig tempo. In het samenspel zijn er wel wat momentjes en sommige lijnen klinken wat geforceerd en technisch op het randje. Het totaalplaatje van deze mars is een positieve verrassing. 
Het tweede deel levert ook bij deze band stemmingsprobleempjes op. De opvatting van de dirigent spreekt ook hier aan, maar er gebeuren te veel ongelukjes in dit deel.  
Deel drie is goed van opzet, maar de klank van de band verliest aan frisheid. In de Dargason horen we een comfortabele uitvoering, maar de kracht lijkt er een beetje uit.  

6 Halleluja Menaam (Ido Gerard Kempenaar): Stijlvolle uitvoering van Hallelujah 
Een stijlvolle opening van Menaam, maar ook hier iets te gehaast en dat levert wat probleempjes op. De klank is zeer verzorgd en de balans is prima. Toch is ook de melodie van Claudy Banks wat afgeraffeld. De dirigent kiest voor kleine stiltes tussen de onderdelen van de March. De ene keer lijkt het te werken de andere keer wat minder. Het Da Capo is net wat meer gecontroleerd en komt goed tot zijn recht. 
De inzet van deel twee is ook voor deze band een probleem. Wanneer de melodie op gang komt klinkt er veel goeds. De inzet van de es-cornet is helaas niet hoorbaar.  
The Song of the Blacksmith begint met wat problemen in het samenspel, maar de band herstelt zich snel. In de Fantasia on the Dargason heeft de dirigent wat eigen inbreng gehad. Het werkt wel, goed om ook eens een andere opvatting te horen. De techniek blijft een beetje wollig, maar zeker een fijn optreden van Hallelujah.  

5 Euphonia Ternaard (Chris van der Veen) : Euphonia tapt uit een ander vaatje
We hebben de eerste maat vandaag nog niet gelijk gehoord, Euphonia komt in de buurt. De March is, ondanks ook hier wat kleine vlekjes, echt het beste wat we tot nog toe hebben gehoord. Zekere en goed klinkende euphoniums. Af en toe niet helemaal stabiel in tempo en wat jachtig in het slagwerk. 
De opening van Song without Words is stevig, maar dat voorkomt niet dat er problemen zijn in de stemming. I'll Love My Love wordt beheerst gespeeld. De sound van de band maakt het verschil.  
The Song of the Blacksmith wordt gecontroleerd aangepakt. Daardoor is er meer transparantie. De balans met het slagwerk is prima. Een klein twijfelmomentje aan het eind. 
The Fantasia of the Dargason heeft een mooie opbouw. Het is stijlvol en de dirigent heeft duidelijk hoorbare keuzes gemaakt in dit deel. Een prima optreden van een band met een goed ontwikkelde sound en een dirigent die een duidelijk idee heeft van wat hij wil laten horen.

4 Concordia Wânswert (Gouke Gerben Wielenga) 
Met Concordia Wânswert hebben we weer een nieuwe band op het NBK-podium. Een vlot begin met wat nervositeit hier en daar. De balans is er niet altijd en ongelukjes blijven gebeuren. In het samenspel is nog veel te verbeteren in dit eerste deel. 
Song without Words heeft een verduiveld moeilijk begin. De akkoorden leveren behoorlijke problemen op voordat het I'll Love My Love goed en wel klinkt en dan gaat het aanmerkelijk beter. 
De Blacksmith wordt gespeeld op veiligheid en de Fantasia on the Dargason wordt rustig ingezet. De melodieën zijn goed op elkaar afgestemd, niet steeds goed te horen. Een gecontroleerd einde van een optreden dat toch te veel ongelukjes kende.

3 UDI Oosternijkerk (Johan Postma): UDI Oosternijkerk vindt de rust, laatste delen halen het optreden op.
UDI begint ook wat ondoorzichtig aan de March. Veel vlekjes en onzuiverheden ontsieren de volkswijsjes en het behouden van het tempo lijkt prioriteit nummer 1. Later in dit deel klinkt het toch wat comfortabeler. 
De inzet van Song without Words is opnieuw wat benauwd en de stemmingsproblemen verstoren de balans en het luisterplezier wat.  
Een prima tempo voor de Blacksmith, desondanks enkele technische onvolkomenheden, maar dit komt de band ten goede. 
Ook in de Fantasia een rustiger tempo en de muziek verliest er geen karakter door. De balans tussen de Dargason en Greensleeves is prettig om naar te luisteren. De finale is prima. Een optreden dat door de rust in de laatste delen steeds beter en plezieriger werd.

2 Felison Brass Velsen-Noord (Alan Gibson): Felison zet optreden met goede momenten neer

Felison Brass treedt voor het eerst aan met hun nieuwe dirigent Alan Gibson. Een vlotte start ook hier, dynamisch worden de verschillen gezocht, maar in het samenspel wordt het daardoor wel ongelijk. Ook deze band heeft even nodig om zich thuis te voelen op dit podium. Het slagwerk is wat luid en zorgt voor een steeds hoger tempo. Dat is bij het Da Capo goed te merken.
Een goede balans in het tweede deel met goede bijdragen van flugel en es-cornet. Dit was fijn om naar te luisteren. Het derde deel is wel erg snel van opzet en het slagwerk overheerst hier weer. Een fraai slotakkoord.
De Dargason begint wat problematisch, ook hier loert het gevaar van een te hoog tempo. Daarna klinkt het comfortabel, maar aan het eind doemen nog wat probleempjes op.

1 Blaast de Bazuin Oude/Nieuwebildtdijk (Piet Visser) 

Een wat gehaaste opening van Blaast de Bazuin.  Dan valt het op zijn plek en loopt het lekker. Het tempo blijft wel stevig en daardoor is soms wat minder van de techniek te horen. Ook het karakter van deze super Britse muziek wordt daarmee soms een beetje gemist. De band heeft een mooie homogene klank.   
In Song without Words worden de melodieën prima gespeeld. Ook hier is het tempo stevig en later in het deel gaat dat wat ten koste van het samenspel.  
De band klinkt in het derde deel wat wollig. Slagwerk is bescheiden. De Dargason is direct goed op gang. Een goede balans is te horen als Greensleeves klinkt. De finale somt op wat de band heeft neergezet. Een goede eerste uitvoering, maar het samenspel en de techniek komen wollig over.

Loting 4e divisie
1 Blaast de Bazuin Oude-Nieuwe Bildtdijk (Piet Visser)
2 Felison Brass Velsen-Noord (Alan Gibson)
3 UDI Oosternijkerk (Johan Postma)
4 Concordia Wânswert (Gouke Gerben Wielenga)
5 Euphonia Ternaard (Chris van der Veen)
6 Halleluja Menaam (Ido Gerard Kempenaar)
7 Soli Deo Gloria De Tike (Titus van der Woude)
8 Pro Rege B Heerenveen (Martine Reijenga)
9 De Bazuin Triemen-Westergeest (Hille van Hijum)

Eerste band om 14.30 uur op het podium

Verplicht werk
Second Suite in F - Gustav Holst arr. Sydney Herbert

Jury
Sheona White (Engeland), John Doyle (Engeland) en Luuk Tuinstra (Nederland)